بریده‌هایی از کتاب نهج البلاغه موضوعی (کتاب سیزدهم؛ سبک زندگی ۲)

دین و دنیای تو را به خدا می‌سپارم و از او خواستارم که بهترین سرنوشت را برای امروز و فردا، و دنیا و آخرتت رقم زند

بزرگترین گناه صرف‌نظر از خود گناه، کوچک‌انگاری عمل قبیح است

دریای عظمت الهی را با عقل کوچکت مسنج، که به هلاکت خواهی رسید.

ما در زمانه‌ای زندگی می‌کنیم که بیشترین مردم آن، بی‌وفایی و فریب کاری را زیرکی دانند و نادانان هم کار آنان را زرنگی خوانند. چه می‌کنند خدا مرگشان دهد چه بسا فرد با تدبیر و کار آزموده، نیرنگ‌ها را خوب بشناسد امّا امر و نهی الهی است که او را از آنها باز می‌دارد. پس آنان با آگاهی و توانایی کامل بر حیله‌گری، از آن چشم پوشند و گرد آن نگردند، ولی آن که در دین پروا ندارد از آن فرصت سوء استفاده کند.

تمیز فعل خیر از شر جزو برترین دانش‌ها شمرده‌شد

آدمی افزون بر مسائل دین، باید در مسائل دیگر نیز تحقیق کرده و بنیان‌های شناختی‌رفتاری خود را پی‌ریزی کند

ارکان استواری ایمان را بر چهار پایۀ صبر، یقین، عدل و جهاد یاد می‌کند

بهوش باشید آنچه فریب خوردگان را فریفت شما را نفریبد، که دنیای فریبا سایه‌ای زودگذر و پایانی نزدیک است

شخصیت، عامل باز دارنده از گناه آن که شخصیت خود را محترم شمارد به راحتی از شهوات درگذرد.

بهوش باشید بیناترین دیده‌ها آن است که به خیر و خوبی باز شود، و شنواترین گوشها آن است که پندپذیر باشد.

پس تقوای الهی پیشه کنید تقوای کسی که چون بشنود دل دهد و به جان پذیرد، و اگر به گناهی لغزد اعتراف کند و آماده توبه شود، و بترسد پس عمل کند، و از عذاب الهی بپرهیزد پس در اطاعت او گوی سبقت رباید، و یقین به وعده‌های خداوند نماید

روزگار فتنه زمانی است که تنها ایمان دار گمنام نجات یابد

پاکدامن فرشته پاداش مجاهدی که در راه خدا به شهادت رسیده برتر از پاکدامنی نیست که توان گناه دارد و گناه نکند، که پاکدامن در آستانه فرشته شدن است.

پس ای بندگان خدا، از خدا پروا کنید و تقوای الهی پیشه سازید تقوای صاحبدلی که تفکر بر قلب او سایه افکنده و آنجا را تسخیر کرده، و خوف از گناهان بدنش را کاهیده، و نماز و شب زنده‌داری، خواب را بکلّی از چشمش ربوده، و امید به رحمت حق در روزهای داغ، به روزه و تشنگیش داشته، و پارسایی، شهواتش را مهار کرده، و یاد خدا بر زبانش جاری گشته، و به‌خاطر محفوظ ماندن از عذاب آخرت در دنیا از گناه ترسیده، و از امور پرجاذبه شبهه‌ناک که سدّ راه هدایت او شود روی گردانده، و درست‌ترین و نزدیک‌ترین راه را به سوی هدف و مطلوب پیش گرفته، و فریبها او را نفریفته، و شبهه‌ها و فتنه‌ها او را نابینا نساخته.

مگر نه این است که جوانان در اوج نشاط جوانی باید پیری و فرسودگی و خمیدگی خویش را در نظر گیرند و آنها که در بهار سلامتی و بر قلّه تندرستی‌اند به فکر روز بیماری و ناتوانی خود باشند و مگر نه این است که مشتاقان ادامه زندگی باید روز مرگ خویش را در نظر گیرند، با اینکه روزگار ارتحال و انتقال نزدیک است و از اضطراب آن بدن لرزد و از درد جانسوز آن، آب در دهان‌گلوگیر شود.

ای مردم، زهد و پارسایی، کوتاه کردن دامان آرزوها و شکر و سپاس نعمتها و پرهیز از گناهان است. پس اگر نتوانید در سایه‌سار پارسایی و سپاس بنشینید، دست کم تلاش کنید تا امواج خروشناک حرام، ساحل صبر و پایداریتان راویران‌نسازد و گناه بر شما چیره نگردد، و در هنگامه نعمت، سپاس را از یاد نبرید

دانا کسی است که قدر خویش شناسد، و در نادانی آدمی همین بس که ارزش خود نداند

یقین، ایمان و اعتقاد درست در مسیر زندگی، کمک‌رسان انسان در تصمیم‌های سخت و سرنوشت‌ساز است

صرف‌نظر از وجود عیب در وجود آدمی بزرگترین عیب منع از عیبی دانسته شده که شخص خود گرفتار آن است