بریده‌هایی از کتاب سخنان حکیمانه و نصیحت‌های پدرانه

نور در قلب همه هست، ولی ظهور و فعلیّت این نور با نشستن عقل بر اریکه‌ی سلطنت و خانه‌نشین شدن نفس است

ـ عمل جاهل هر قدر هم که زیاد باشد، فقط او را از هدف دورتر می‌کند. ـ اگر به درجه‌ی اجتهاد هم برسی، باید از حجاب اکبرـ که علم است‌ـ بترسی، تازه اوّل راه است.

برای رفع اشتباه باید به استاد رجوع کرد. فقط یک عدّه‌ی خاصّی هستند که نیاز به استاد ندارند و آن‌ها کسانی‌اند که به باب سلامت رسیده‌اند.

باید خودتان را در معرض نفحات قدسیه و افاضات الاهیّه قرار دهید تا در معرض کشش پروردگار متعال قرار بگیرید.

در آخرالزّمان دو چیز را باید مراعات کرد: نگه‌داشتن زبان وسعت‌ندادن معاشرت (البته نه به معنای گوشه‌نشینی، بلکه در میان مردم بودن و با آن‌ها همراه نشدن) در هر موقعیّتی که هستید، تا می‌توانید احسان به خلق کنید.

اگر به دنبال علوم غیر حوزوی هم هستی، نمازت را در اوّل وقت بخوان و ببین که سلول‌های مغزت چگونه پذیرای علم خواهد بود!

اگر کسی چهل روز با توجّه کامل در نماز جماعت شرکت کند، مرتبه‌ی خلوص را به او مرحمت خواهند کرد.