بریده‌هایی از کتاب قلعه‌ی حیوانات

قطع و یقین دارم که دیر یا زود عدالت اجرا خواهد شد.

«همه برابر اند اما بعضی برابرتر اند.»

انصاف در این است که دنیای بهتری در جای دیگری وجود داشته باشد.

فقط آدم مرده، آدم خوب است

آدم‌ها یگانه مخلوقی هستند که مصرف می‌کنند و تولید ندارند. نه شیر می‌دهند، نه تخم می‌گذارند. ضعیف‌تر از آن‌اند که گاوآهن بکشند. سرعت‌شان در دویدن به حدی نیست که خرگوش را هم بگیرند. با این حال اما ارباب مطلق حیوان‌اند. آدم است که آن‌ها را به کار می‌گمارد و از دسترنج حاصله، فقط آن‌قدر به آن‌ها می‌دهد که نمیرند و بقیه را تصاحب می‌کند. کار ماست که زمین را کشت می‌کند، و کودِ ماست که آن را حاصل‌خیز می‌کند؛ با این وصف ما حیوانات، صاحب چیزی جز پوست خودمان نیستیم.

زندگی نه بدتر می‌شود و نه بهتر.

بر دیوار دیگر چیزی جز یک فرمان نبود: «همه برابر اند اما بعضی برابرتر اند.»

رفقا، تصور نکنید پیشوابودن لذت‌بخش است!

رفقا! ماهیت زندگی چیست؟ باید اقرار کرد که حیات ما کوتاه، پرمشقت و نکتب‌بار است.

همه برابر اند اما بعضی برابرتر اند