بریده‌هایی از کتاب بوقلمان

برخی افراد ندارند صنم با صنمی مثل کبکند که در مرحلۀ انکارند نه عیالی و نه یاری و نه دل گیر کسی از لحاظ غُدد انگار کمی بیمارند درد این طایفه از ناحیۀ جربزه است نه که از بودنِ با حور و پری بیزارند

سی سال گذشته‌ست که ما شاه نداریم پس حق بده که جیب گدا را بتکانیم

یقین دارم که دانشگاه آزاد مرادآباد اگر جایش دوتا تعویض روغن بود بهتر بود نمی‌فهمد خودِ استادش از درسی که می‌گوید اگر بر کرسیِ استاد مانکن بود بهتر بود مقاله می‌دهیم از جنس آی‌اس‌آی فرت و فرت اگر خواندن مقدّم بر نوشتن بود بهتر بود

هیچ دانی تهِ هر ماه سر قبض موبایل چقدر فحش به روح گراهام بل دادم؟ حرف چون باد هوا نیست، گران است، طلاست هرشب از نان زدم و شارژ به رایتل دادم گفت: «فیلتر شده عشق، آدم معقول، نگرد» «لاو» را چون جهت سرچ به گوگل دادم

همسر من مشورت می‌خواست در باب ناهار گفتمش: «امروز زیتون می‌خورم با خاویار» حرف‌هایی زیر لب زد که نفهمیدم، ولی لابلای حرف‌هایش کوفت بود و زهرمار گفت با کلّ پس‌انداز دو سال و نیم تو می‌شود یک مشت باقالی خرید و یک خیار

«ابر و باد و مه و خورشید و فلک در کارند» طفلکی‌ها همگی خسته ولی ناچارند خرج بالا زده، از ظاهرشان معلوم است ابر و باد و مه و خورشید و فلک زن دارند

آشغالو تو دشت و دمن نریزین خدا مشمّا رو هم آفریده

که یارانی نکو داریم: سومالی، غنا، کنگو خدایی گینۀ بیسائو دشمن بود بهتر بود

یک هزاری برده بودم پیش صرافِ محل چند گونی نیز پنهان کرده بودم در بغل گفتم این را چنج کن، جایش دلار نو بده توی گونی‌ها بریزم تا درآیم از هچل گفت تا ده می‌شمارم، ردّ کارت می‌روی مغر خر خوردی مگر صبحانه با شیر و عسل؟

دیدم که دارد از دور یک نره‌خر می‌آید در آستینش انگار پنهان نموده ساطور گفتم: «عجب تریپی، این آدم است یا غول؟» آهسته زیر لب گفت: «داداشم است... تیمور» ناگاه مثل میگ‌میگ از جای خود پریدم تا پای جان دویدم از بلخ تا نشابور... آن خواهر و برادر بودند دیو و دلبر لعنت به شانس ابتر نفرین به بخت منفور

تردّد در خیابان کار هر بز نیست در تهران

یک‌تنه بیست‌وچندساله شدیم بس‌مان است، یار می‌خواهیم یارِ بی‌بندوبار جالب نیست یارِ بابندوبار می‌خواهیم نه از آن یارهای معمولی گل‌رخ و گل‌عذار می‌خواهیم مادرم دختری نشان‌کرده عکسِ سه در چهار می‌خواهیم اولش شرط کرده‌ایم که ما همسرِ خانه‌دار می‌خواهیم

عاشقی شغل مطمئنی نیست دو سه معشوقۀ یدک داریم طبق اصل بقای عشق، اگر نازنین رفت، روشنک داریم

حافظ هم آن‌زمان‌ها یک گوشه شعر می‌گفت تا بعدها بخواند از رویش اصفهانی البته غیر حافظ شاعر زیاد داریم از بین بانوان هم پروین اعتصامی [قافیه اشتباه است، تقصیر من ولی نیست زیرا نمی‌توان گفت پروین اعتصانی] البته دست و بالِ ما را فروغ بسته حتی نمی‌توان گفت سیمین بهبهانی

همسر من مشورت می‌خواست در باب ناهار گفتمش: «امروز زیتون می‌خورم با خاویار» حرف‌هایی زیر لب زد که نفهمیدم، ولی لابلای حرف‌هایش کوفت بود و زهرمار

گفتا: «برادرم را حتماً نمی‌شناسی هم مثل خر نفهم است، هم مثل گاو خرزور هم فحش‌های نابش، هم کلۀ خرابش هم قطر بازوانش، در شهر هست مشهور» گفتم: «زمانۀ زور دیگر گذشته، ما نیز اهل مذاکراتیم، مثل رئیس‌جمهور»

تا کوفتِ بچه‌ها شه زنگ ورزش ساعتِ املا رو هم آفریده

امسال که هفت‌سین‌مان سکه نداشت فکر سمنو و سیب و سنبل کردیم

مقاله می‌دهیم از جنس آی‌اس‌آی فرت و فرت اگر خواندن مقدّم بر نوشتن بود بهتر بود

کِیف داری میکنی با شعر من منتها افسوس، بیت آخر است دود اگر باشد نشان سروری این تریلی از من و تو سرتر است