بریده‌هایی از کتاب پیرمردی که داستان های عاشقانه می‌خواند

یک بار دوست او نوشینو چنین توصیف کرد: «هیچ‌کس موفق به بند کشیدن صدای یک رعد نمی‌شود و هیچ‌کس موفق به تصاحب آسمان‌های فردی دیگر، در لحظه‌ی رهایی نخواهد شد.»

آنتونیو خوزه بولیوار، داستان‌های عاشقانه می‌خواند و دندانساز در هر سفر خود، خواندنی‌های تازهای برای او می‌آورد. پیرمرد پرسید: «غم‌انگیزن؟» دندانساز به او اطمینان داد. «گریه‌دار. به اندازه‌ی یه رودخونه می‌تونه اشکت‌رو دربیاره!» «با آدم‌هایی که واقعا همدیگر رو داست دارن؟»

در طول روز، انسان وجود دارد و جنگل، در شب انسان خود جنگل است.

یک بار دوست او نوشینو چنین توصیف کرد: «هیچ‌کس موفق به بند کشیدن صدای یک رعد نمی‌شود و هیچ‌کس موفق به تصاحب آسمان‌های فردی دیگر، در لحظه‌ی رهایی نخواهد شد.»

«بینوایان همه چیز را می‌بخشند، جز شکست را.»