بریده‌هایی از کتاب سلطان کشی

"اگر در کشوری انسان های شریف به‌اندازه انسان های بی شرف شجاعت نداشته باشند، باید فاتحه آن کشور را خواند. "

اگر می‌خواهی از عشق رها شوی خودت را با کار مشغول کن...

در این کشور آن قدر بت هست که دیگر جایی برای انسانیت انسان‌ها باقی نمانده است. و در همین بحبوحه بود که زندگی معنای حقیقی خود را از دست می‌داد اما مگر می‌شد در این باره صحبت کرد...

"کسانی که زندگی را جدی نگیرند، زندگی هم آن‌ها را جدی نمی‌گیرد"

طبق گفته یونس پیامبر"در من، منی است که از من پنهان است. "

"هرجنایت قائم به خود است"چشم در برابر چشم، دندان در برابر دندان. این جمله هزاران سال است که در حقوق تمام کشورهای دنیا قاعده شده است و هم اکنون نیز جاری و لازم الاتباع است. البته شخصی که جان دیگری را گرفته را به همان روش نمی‌کشند، هرچند مطمئن نیستم که به این طریق عدالت اجرا می‌شد یا نه اما می‌دانم که قاتل تا ابد ملعون است.

هرچند مطمئن نیستم که به این طریق عدالت اجرا می‌شد یا نه اما می‌دانم که قاتل تا ابد ملعون است. مهم نیست قاتل چقدر زرنگ است و تاکی می‌تواند بگریزد، مهم این است که نمی‌تواند خونی که بر دستانش ریخته را پاک کند و تا زمانی که با حضرت عزرائیل ملاقات کند، نمی‌تواند شانه‌اش را در زیر سنگینی این کار راست کند. شاید بتواند پلیس ها، مدعیان و حتی خودش را هم می‌تواند فریب دهد، می‌تواند دیگران را متهم کند، به دنبال احتمالات محال برود، برای کسانی که از بیرون می نگرند جالب خواهد بود، اما همه این کارها بیهوده است. کفاره جنایتی که مرتکب شده ایم مانند نشانی است که با میله‌ای آهنی بر پیشانی مان حک شده است. مانند مرگ حتمی‌است. شاید آن لکه عدالت خودش را حالا نشان ندهد اما دیر یا زود معلوم خواهد شد. شاید این انداختن تقصیر بر گردن دیگران، بیان دروغ ها، تلاش برای فرار کردن برای مدتی این کار را به تعویق بیندازد اما امکان ندارد آن را از بین ببرد.

"اگر در کشوری انسان های شریف به‌اندازه انسان های بی شرف شجاعت نداشته باشند، باید فاتحه آن کشور را خواند. "

کدام حکومت تا ابد دوام آورده است؟ همه به هرحال سرنگون می‌شوند...تمدن، با سقوط امپراطوری‌ها رشد و توسعه می‌یابد.

در این کشور آن قدر بت هست که دیگر جایی برای انسانیت انسان‌ها باقی نمانده است. و در همین بحبوحه بود که زندگی معنای حقیقی خود را از دست می‌داد اما مگر می‌شد در این باره صحبت کرد...

برای این که خانه‌ای مفهوم خانه داشته باشد ونه لانه، آیا لازم است که خانواده‌ای در آن ساکن باشد؟

با نوزهت هم که به این شهر رفته بودیم، محبوب جوانم از من پرسیده بود"تو هم برای من کوه می‌کنی؟"بدیهی است که از رمانتیک بودن حتی کمترین ذره‌ای هم نصیبم نشده بود. "نکن نوزهت، دیگه برای این کارها دستگاه های جدیدی اختراع شده. "انگاری که اگر می‌گفتم که کندن کوه که چیزی نیست بخاطر تو در میان آتشفشان‌ها می‌روم، زلزله را به تن می‌خرم، دنیای دیگری را برایت می‌سازم، قرار بود واقعا اتفاق خاصی بیفتد و قیامتی برپا شود. بعد هم بیست و یکسال به انتظار نشستم

چنان که نامش هم رویش است این‌ها داستان است و احتمالا هیچ گاه هم شکل واقعیت نداشته. اما به رغم این‌ها بازهم صدهاسال است که نقل می‌شوند. چرا که ما انسان های بیچاره در این دنیای خطرناک، بلاخیز، ظالم به دنبال این هستیم که در امنیت زندگی کنیم. حتی اگر آن چه که قرار است بر سرمان بیاید را هم ندانیم، حتی اگر نخواهیم بدانیم بازهم می‌خواهیم که خداوند شانس و اقبالی را نصیبمان کند