بریده‌هایی از کتاب کوری

کورترین آدم‌ها کسانی هستند که نمی‌خواهند ببینند.

چرا ما کور شدیم؟ نمی‌دانم. شاید یک روز این را بفهمیم.» - «می‌خواهی نظر مرا بدانی؟» - «بله، گوش می‌کنم.» - «به عقیده من ما کور نشدیم، کور هستیم. ما چشم داریم اما نمی‌بینیم. کورهایی هستیم که می‌توانیم اما نمی‌بینیم.»

«زندگی با سایر آدم‌ها کار سختی نیست، مشکل درک کردن آنهاست.»

«اگر نمی‌توانیم مانند انسان زندگی کنیم، حداقل سعی کنیم مثل حیوانات زندگی نکنیم.»

مسئله این است که عمر همه ما قبل از آنچه انتظار داریم به پایان خواهد رسید، هر چند انسان خودش را به آب و آتش بزند.

«راست گفته‌اند که کورترین آدم‌ها کسانی هستند که نمی‌خواهند ببینند.

کوری دقیقآ همین است، زندگی در دنیایی که فاقد امید است.

«ما برای امروز زندگی می‌کنیم، غصه فردا را فردا می‌خوریم.»

«برای هر کسی لحظاتی وجود دارد که احساس درماندگی می‌کند. خداراشکر که هنوز می‌توانیم گریه کنیم. گاهی اوقات اشک ریختن تنها راه نجات است. مواقعی است که اگر نتوانیم گریه کنیم به قیمت زندگیمان تمام می‌شود.»

«ما برای امروز زندگی می‌کنیم، غصه فردا را فردا می‌خوریم.»