بریده‌هایی از کتاب اعتکاف نیکان

از رسول خدا (ص) روایت شده است: «مَنْ غَدَا إِلَی الْمَسْجِدِ لَا یرِیدُ إِلَّا لِیتَعَلَّمَ خَیراً أَوْ لِیعَلِّمَهُ کانَ لَهُ أَجْرُ مُعْتَمِرٍ تَامَّ الْعُمْرَةِ وَ مَنْ رَاحَ إِلَی الْمَسْجِدِ لَا یرِیدُ إِلَّا لِیتَعَلَّمَ خَیراً أَوْ لِیعَلِّمَهُ فَلَهُ أَجْرُ حَاجٍّ تَامَّ الْحِجَّة»؛ کسی که صبحگاهان، روانهٔ مسجد شود، تنها به این‌خاطر که خیری را فرا گیرد یا آموزش دهد، پاداش کسی را دارد که عمرهٔ کاملی را به‌جا آورده است، و کسی که شبانگاه، روانهٔ مسجد شود، تنها با این هدف که خیری را فرا گیرد یا آموزش دهد، اجر کسی را دارد که حجّ کاملی را به‌جا آورده است.