بریده‌هایی از کتاب رقص با توفان

رؤیاهای دخترها تا وقتی خونهٔ بخت نرفتن مثل شکوفهٔ سفید می‌مونه، امان... امان از وقتی‌که آدم دیگه‌ای رو شریک رویاشون بکنن.

می‌خواهم به خواب روم، به خواب سیب‌ها آشوب گورستان را پشت‌سر نهم. می‌خواهم به خواب روم، به خواب کودکی که خواست تا دل از آب‌های آزاد برکند.