بریده‌هایی از کتاب هزار توی کار خانگی

«قبل از کرونا هفته‌ای دو روز خانمی در کار خانه به ما کمک می‌کرد. بعد از کرونا و قرنطینه من و خواهرهایم مجبور شدیم تمام کارها را خودمان انجام دهیم. مامانم دو سال پیش فوت شدند. اوایل، مدیریت کارها و صرفه‌جویی را بلد نبودیم. دورریز غذای باقی‌مانده و خرید زیاد و بی‌مورد بابا را عصبانی می‌کرد. الان مدیریت و برنامه‌ریزی داریم و اوضاع به‌مراتب بهتر شده. همین بهتر شدن باعث شد نظر بابا در مورد کمک گرفتن از آن خانم عوض شود. به‌تجربه به من ثابت شد تولید خانگی در خانه صرفهٔ اقتصادی دارد و اگر طعمش زیر دندان آقایان برود از آن نمی‌گذرند.»

ویژگی دیگر کار خانگی ضرورت انجام آن در «هر خانه» است. اگر در یک کوچه یا یک خیابان یا یک محله، یک نانوا دیگر نخواهد نان بپزد، یا یک لوله‌کش نخواهد به کارش ادامه دهد، به‌ناگزیر مدتی بعد شخصی دیگر جایگزینش می‌شود، یا مردم به‌ناچار به سراغ نانوا یا لوله‌کشی در کوچه، خیابان یا محله‌ای دیگر خواهند رفت، اما کار خانگی به این سادگی قابل جایگزینی نیست. شما خود را به انجام کار خانگی مجبور می‌بینید چرا که برون‌سپاری این کارِ بازتولیدیِ ضروری، یا واسپاری آن به فردی دیگر به‌رغم ممکن بودن به‌سادگی امکان‌پذیر نیست. حداقل نه به‌سادگی جایگزین کردن یک نانوا با نانوایی دیگر.

کسانی که مسئول انجام کار خانگی شناخته می‌شوند اغلب خود را به انجام آن «مجبور» می‌بینند. ماهیت بازتولیدی کار خانگی است که باعث شکل گرفتن این وضعیت می‌شود.