بریده‌هایی از کتاب بخش D

‫به‌هرحال، شاید دیدن کسی که دیوانه است تنها راهی است که می‌توانید بفهمید عاقلید.

به‌هرحال، شاید دیدن کسی که دیوانه است تنها راهی است که می‌توانید بفهمید عاقلید.

همیشه برای خواندن وقت می‌گذاشتم. هروقت کتابی برای خواندن برمی‌دارم، مثل فرار کردن است. به‌مدت یکی‌دو ساعت، به‌جای اینکه در دنیای خیلی خسته‌کنندهٔ خودم سیر کنم، بخشی از دنیای کتاب می‌شوم.

شاید دیدن کسی که دیوانه است تنها راهی است که می‌توانید بفهمید عاقلید.

به‌جای اینکه در دنیای خیلی خسته‌کنندهٔ خودم سیر کنم، بخشی از دنیای کتاب می‌شوم.

از داخل راهرو که به‌سمت آسانسور می‌روم انگار در مه هستم. دیشب، دقیقاً همین مسیر را برعکس طی کردم. آن موقع آدم کاملاً متفاوتی بودم. احساس می‌کنم به دنیای موازی قدم گذاشته‌ام که در آن تمام زندگی‌ام در طول یک شب تغییر کرده است.

بقیه فقط یه‌مشت قرص خواب تجویز کردن؛ اما تو واقعاً باهام صحبت کردی

حالا هم او مرده است. او دیگر جراح ارتوپد نمی‌شود.

«من همیشه عاشق کتاب خوندنم.»

نمی‌دانستم آخرین باری است که با هم صحبت می‌کنیم. حالا هم او مرده است. او دیگر جراح ارتوپد نمی‌شود. دیگر هیچ‌چیزی نمی‌شود. چطور ممکن است؟ او فقط بیست‌وچهار سالش بود. بله، آدم کاملی نبود؛ اما پسر خوبی بود. تنها چیزی که می‌خواست این بود که مردم را پس از آسیب دیدن دوباره سرپا کند.

. بهترین دروغ‌ها اونهایی‌ان که به حقیقت نزدیک‌ترن.»

می‌پرسد: «پس اسکیزوفرنیکه؟» دکتر بک اخم می‌کند. «نه. اسکیزوفرنیک نیست. ما این‌طوری به بیمارهامون اشاره نمی‌کنیم. میگل یه انسانه و این فراتر از تشخیص بیماری روانی‌شه. اون اسکیزوفرنیک نیست. مردیه که اسکیزوفرنی داره. متوجه شدی؟» صورت کام کمی سرخ می‌شود. «درسته. البته. متأسفم.»

گذراندن شب در بخش D بدترین کابوس اوست...

«من همیشه عاشق کتاب خوندنم.»