بریده‌هایی از کتاب داستان های مثنوی (دفتر دوم)

امام حسین (ع) در دعای عرفه می‌فرماید: و خِرلی فی قضائک و بارک لی فی قَدَرک حتی لاحب تعجیل ما اَخّرت و لا تاخیر ما اَجّلت یعنی خدایا قضا و قَدَر خود را برایم خیر و متبرک فرما تا به چیزی که تو آن‌را به تأخیر انداخته‌ای تمایل نداشته و هر آنچه را که تو مقدر فرموده‌ای در آن عجله نکنم. شیخ طوسی در کتاب تبیان خود چنین گفته است: دعا به شرط اقتضای مصلحت مستجاب می‌شود، پس هر کس که خدا را دعا کرده و از او چیزی طلب می‌کند، باید چه با الفاظ یا با نیت قلبی شرط کند که اگر مصلحت است مستجاب شده و خواسته‌اش به او عطا گردد.