بریده‌هایی از کتاب ایگو و آرکتایپ

منتهای گم‌گشتگیِ انسان، نور سر باز می‌کند.

درواقع پذیرفتن مقدار بیش‌ازحد از هر چیزی نشانهٔ تورم است،

آنچه کسی با شور فراوان از آن نفرت دارد، بی‌تردید بازنمود یک جنبهٔ زندگی خودِ اوست.

در منتهای گم‌گشتگیِ انسان، نور سر باز می‌کند.

وقتی خدا تصمیم می‌گیرد که کسی را بیامرزد، او را لعنت می‌کند.

بازهم اسطوره به ما می‌گوید که تورم، به ناگزیر منجر به سقوط می‌شود.

کارِ کارستان انسان ... این است که از طریق هر یک از ما و در هر یک از ما، مرکزی مطلقاً اصیل ایجاد کند تا عالَم، خود را به شیوه‌ای یکتا و تقلیدناپذیر در آن بازتاب دهد. پی‌یر تیلهارد دو شاردن