بریده‌هایی از کتاب ۱۰۰۱ پرسش قبل از ازدواج

وظیفه درهم آمیختن خانواده‌ها به عهده تازه عروس و داماد است. شما به عنوان یک زوج باید تدبیر، نرمش و وحدت نظر داشته باشید. باید تصمیمهای مهم را به کمک همسرتان بگیرید، نه پدر و مادرتان. نشان دهید که شما و همسرتان یک تن واحد هستید. به پدر و مادر خودتان و همسرتان هم نشان دهید که هنوز فرزندشان هستید، اما فرزندی که اکنون متأهل‌شده و زندگی‌اش را با مسئولیتها و اولویتهای تازه‌ای آغاز کرده است.

«فرزندان هیچ وقت در گوش دادن به بزرگترها تلاشی به خرج نمی‌دهند، اما همواره از آنها تقلید کرده‌اند.»

وقتی با فردی صمیمی می‌شویم، باید بتوانیم خصوصی‌ترین امیدها و ترسهایمان را با او در میان بگذاریم و مطمئن باشیم که به تنهایی با این چالشها روبه‌رو نمی‌شویم.

پی بردن به تفاوتها به معنای اعلام ختم رابطه نیست. هرگز عدم اختلاف‌نظر، راز موفقیت زندگی مشترک به حساب نمی‌آید. اختلاف‌نظر با نامزدتان فرصتی است تا مهارتهای «مدیریت تفاوتها» را بیاموزید.

یکی از شوهرها نگرانی‌اش را چنین شرح داد: «می‌ترسیدم ظرفها رو بشورم. فکر می‌کردم اگه یه بار ظرف بشورم، مجبور می‌شم تا آخر عمرم ظرف بشورم.»

اگر مشاهده کرده‌اید که مدام شما را جلوی نامزدتان یا دیگران تحقیر می‌کنند یا شنیده‌اید که پدر و مادر همسر آتی شما می‌کوشند تا او را از ازدواج با شما منصرف کنند، حواستان را جمع کنید. به احتمال زیاد این رفتار آنها تغییر نخواهد کرد. به این امید دل نبندید که پدر و مادر نامزدتان به مرور زمان به شما علاقه‌مند خواهند شد.

شاید صحبت کردن درباره امور به شما احساس نزدیکی بیشتری بدهد، اما در عین حال ممکن است شریک زندگی‌تان را ناراحت کند و موجب شود که از شما فاصله بگیرد. تا وقتی این نکته را درک نکنید، تلاش برای صحبت کردن به منظور صمیمیت بیشتر، فایده زیادی نخواهد داشت.

- از شخص انتقاد نکنید: «یکدنده هستی.» - از رفتار انتقاد کنید: «یکدنده بودن، تفاهم را دشوار می‌کند.»

- با سخنان بی‌رحمانه یا آزاردهنده تلافی نکنید.

شما و نامزدتان چه تعریقی از یک خانواده «متعارف» دارید؟