بریده‌هایی از کتاب چگونه یک درون گرای تاثیرگذار باشیم

یکی دیگر از روش‌هایی که نشان می‌دهد دنیای امروز طرفدار برونگراهاست، تأکید بی‌وقفه بر کار گروهی و تیمی است. ما در دنیایی زندگی می‌کنیم که عصر تفکر گروهی است، جایی که احساسات فردی، دائماً برای وفق دادن خود با نظر جمع، تحت‌فشار است و درنهایت نظرات شخصی و شعور ذاتی فرد، فدای تفکر گروهی می‌شود.

ازآنجاکه درون‌گراها دوست ندارند توجه دیگران را به خود جلب کنند معمولاً با در میان نگذاشتن مشکلات و حرف‌های دلشان با دیگران، خود را تحت‌فشار و مورد بی‌مهری قرار می‌دهند. از شکایت بیزارند و معمولاً این‌طور تصور می‌کنند که اگر راجع به خود صحبت کنند، حوصلهٔ دیگران را سر می‌برند.

درون‌گراها ذاتاً آرام و خونسرد هستند و این یعنی می‌توانند به‌راحتی با شرایط بحرانی مقابله کنند. در چنین شرایطی آن‌ها خونسردی خود را حفظ می‌کنند و مثل برونگراها، به‌طور مشهود آرامششان به هم نمی‌خورد و ازاین‌رو به اعضای تیم خود اطمینان می‌دهند که همه‌چیز تحت کنترل است.

درون‌گراها با حس همدردی ذاتی و حساس بودن به اطراف، همیشه مراقب‌اند که احساسات دیگران به‌خوبی درک شود. آن‌ها دیگران را به مشارکت تشویق می‌کنند و آن‌ها را ترغیب می‌کنند آن‌طور که دوست دارند، تفکر و اظهارنظر کنند. نهایتاً به دلیل اینکه همهٔ اعضا با مدیران درون‌گرا برای به اشتراک گذاشتن نظرات و احساساتشان راحت هستند، خلاقیت و نوآوری در گروه بالا می‌رود.

اولین ویژگی مثبت افراد درون‌گرا که معمولاً باعث تعجب اکثریت مردم می‌شود، این است که درون‌گراها ذاتاً مدیران و رهبران خوبی هستند.

نهایتاً، درون‌گراها و برونگراها به یک اندازه باهوش هستند اما اغلب، درون‌گراها تحصیلات علمی بیشتری دارند چون درس‌خوان‌تر هستند. آن‌ها می‌توانند ساعت‌ها روی موضوعی تمرکز کنند و از کندوکاو در مسائل عمیق و پیچیده لذت می‌برند. همین موضوع توضیح می‌دهد که چرا درون‌گراها در مدرسه و دانشگاه عملکرد بهتری دارند و معمولاً نسبت به برونگراها، بیشتر وارد دوره‌های تحصیلات تکمیلی می‌شوند.

درون‌گراها با حس همدردی ذاتی و حساس بودن به اطراف، همیشه مراقب‌اند که احساسات دیگران به‌خوبی درک شود. آن‌ها دیگران را به مشارکت تشویق می‌کنند و آن‌ها را ترغیب می‌کنند آن‌طور که دوست دارند، تفکر و اظهارنظر کنند. نهایتاً به دلیل اینکه همهٔ اعضا با مدیران درون‌گرا برای به اشتراک گذاشتن نظرات و احساساتشان راحت هستند، خلاقیت و نوآوری در گروه بالا می‌رود.

مدیران درون‌گرا تمایلی به سلطه‌طلبی و قدرت ندارند. هنگام تصمیم‌گیری، خوب فکر می‌کنند و ریسک‌ها و پیامدها و انواع انتخاب‌های موجود را کاملاً در نظر می‌گیرند. از مهارت‌های تحقیقی ذاتی و طبیعی خود استفاده کرده و حقایق و اطلاعات را قبل از اقدام به انجام کار، به‌دقت جمع‌آوری می‌کنند. توانایی تفکر عمیقشان به آن‌ها کمک می‌کند که زوایای مختلف موضوع را به‌خوبی ببینند و سپس آن را با اعضای تیم در میان می‌گذارند. برخلاف مدیران برونگرا که فوراً دست‌به‌کار می‌شوند، یک مدیر درون‌گرا آهسته و با آگاهی پیش می‌رود و عوامل متعدد را در نظر می‌گیرد.

درون‌گراها ذاتاً آرام و خونسرد هستند و این یعنی می‌توانند به‌راحتی با شرایط بحرانی مقابله کنند. در چنین شرایطی آن‌ها خونسردی خود را حفظ می‌کنند و مثل برونگراها، به‌طور مشهود آرامششان به هم نمی‌خورد و ازاین‌رو به اعضای تیم خود اطمینان می‌دهند که همه‌چیز تحت کنترل است.

مدیران درون‌گرا تمایلی به سلطه‌طلبی و قدرت ندارند. هنگام تصمیم‌گیری، خوب فکر می‌کنند و ریسک‌ها و پیامدها و انواع انتخاب‌های موجود را کاملاً در نظر می‌گیرند. از مهارت‌های تحقیقی ذاتی و طبیعی خود استفاده کرده و حقایق و اطلاعات را قبل از اقدام به انجام کار، به‌دقت جمع‌آوری می‌کنند. توانایی تفکر عمیقشان به آن‌ها کمک می‌کند که زوایای مختلف موضوع را به‌خوبی ببینند و سپس آن را با اعضای تیم در میان می‌گذارند. برخلاف مدیران برونگرا که فوراً دست‌به‌کار می‌شوند، یک مدیر درون‌گرا آهسته و با آگاهی پیش می‌رود و عوامل متعدد را در نظر می‌گیرد.

این دیدگاه شرایطی را به وجود می‌آورد که موفقیت و دستاوردهای فردی تنها بر پایهٔ توانایی خوب عمل کردن، در قالب گروه امکان‌پذیر است. مهارت‌های کلامی و اجتماعی اهمیت بیشتری نسبت به نظرات و دیدگاه‌های درونی دارند و کسی که می‌تواند نظر خود را به شکل مؤثری مطرح کند (در کل بتواند دیگران را طوری قانع کند که با او همراه شوند)، تبدیل به کسی می‌شود که بقیهٔ گروه با او مقایسه می‌شوند. درنتیجه، این کار تیمی بر پایهٔ ایده‌های مطرح‌شدهٔ افراد نخواهد بود و عملاً بر پایهٔ نظرات شخصی فردی است که بهتر بتواند دیگران را مجاب و یا وادار به تسلیم کند.

یکی دیگر از روش‌هایی که نشان می‌دهد دنیای امروز طرفدار برونگراهاست، تأکید بی‌وقفه بر کار گروهی و تیمی است. ما در دنیایی زندگی می‌کنیم که عصر تفکر گروهی است، جایی که احساسات فردی، دائماً برای وفق دادن خود با نظر جمع، تحت‌فشار است و درنهایت نظرات شخصی و شعور ذاتی فرد، فدای تفکر گروهی می‌شود.

وارن بافت، تاجر میلیاردر و سرمایه‌گذار افسانه‌ای است؛ که بارها خود را درون‌گرا معرفی کرده و درون‌گرایی او بر اطرافیانش هم پوشیده نیست. او به این شهرت دارد که می‌تواند ساعت‌ها، بدون اینکه کلمه‌ای حرف بزند، در دفترش بنشیند و قبل از اینکه تصمیماتی بگیرد به‌خوبی در مورد آن‌ها فکر می‌کند. چنین تفکرات معقول و منطقی و توانایی دیدن پتانسیل‌ها در شرایط مختلف، هنگامی‌که دیگران آن‌ها را درک نمی‌کنند جزء ویژگی‌های اخلاقی است که بافت، برای آن ارزش زیادی قائل است. در حقیقت معمولاً می‌گوید موفقیت‌های او به دلیل ضریب هوشی‌اش نیست بلکه خلق‌وخو و ویژگی‌های اخلاقی‌اش به او کمک می‌کنند تا بتواند در مواقع ضروری خود را کنترل کند. چیزی که معمولاً برای دیگران دردسرساز است.