بریده‌هایی از کتاب افسانه کاریزما

«شناخت دیگران دانش است و شناخت خود، خرد.»

الن لَنگر،‌ استاد روان‌شناسی دانشگاه هاروارد، گروهی از بیماران سال‌خورده را در محیطی شبیه خانهٔ سالمندان دور هم جمع کرد و اطراف آن‌ها را پر از وسایل، لباس‌ها، غذاها و موسیقی‌های محبوب آن‌ها در دههٔ سوم زندگی‌شان کرد. در هفته‌های بعد، معاینه‌های بدنی حاکی از سفت‌شدن پوست، بهبود بینایی، افزایش قدرت عضلانی و حتی افزایش تراکم استخوان بود.

مردم هر احساسی را که در آن‌ها به وجود می‌آورید، به شما نسبت می‌دهند.

برای ایجاد اعتمادبه‌نفس، اقتدار و جدیت، تصور کنید فرمانده نظامی هستید.

فرض کنید در اعماق ذهنتان کاوش می‌کنید و ناگهان متوجه فکر ناخوشایندی می‌شوید. آن را مانند دیوارنگاره ببینید. فقط نقاشی است و هیچ حکمی دربارهٔ شخصیتتان صادر نمی‌کند

همان‌گونه که چرچیل می‌گفت، شکست به‌ندرت کشنده است و فقط پی‌بردن به این نکته که می‌توانید حتی از بدترین رویداد ممکن جان سالم به در ببرید، اعتمادبه‌نفستان را تقویت می‌کند.

بدنتان باورهای ذهنتان را بروز می‌دهد

«عصبانی‌شدن مانند دریافت اندکی سم با اثرگذاری کند است.

شرمساری ضربهٔ سختی به ما می‌زند؛ زیرا حامل پیامی دربارهٔ اساس مقبولیتمان در جایگاه انسان است. اگر آن را طبق قانون جنگل و بقا معنا کنیم، اگر قبیله‌تان طردتان کند، می‌میرید. مسئلهٔ مرگ و زندگی است. مغز نیازهای اجتماعی را با بقا یکسان می‌داند. گرسنه‌بودن و طردشدن واکنش‌های عصبی مشابهی را برمی‌انگیزد. (۱) در جایی از مغزمان می‌ترسیم طوری با ما مخالفت کنند که کسانی که حضورشان برای بقایمان ضروری است، ما را طرد کنند.

کاریزماتیک‌بودن به مدت زمانی که در اختیار دارید، بستگی ندارد؛ بلکه به میزان حضورتان در هر تعامل وابسته است

«دل‌خوری مانند نوشیدن سم و انتظارکشیدن برای ازپادرآمدن طرف مقابل است.»

حضورداشتن یعنی اسیرنشدن در افکار و توجه لحظه‌به‌لحظه به آنچه هم‌اکنون رخ می‌دهد.

از آنجا که هرچه در ذهن می‌گذرد، بر بدن تأثیر می‌گذارد و ذهن در تشخیص واقعیت از تخیل مشکل دارد، هرچه تصور می‌کنیم، بر زبان بدن و در نتیجه، میزان کاریزمایمان تأثیر می‌گذارد. تصورات ما به‌شکل چشمگیری کاریزمایمان را بسته به محتوای آن، کاهش یا افزایش می‌دهد.

افکار را جرقه‌هایی الکتریکی بدانید که بر سطح ذهنتان جزجز می‌کنند. افکار از مادهٔ ملموسی ساخته نشده‌اند. آن‌ها فقط جرقه‌های الکتریکی کوچکی هستند که از بخشی در مغزتان به بخش دیگر فرستاده می‌شوند.

در اصل، هرچیزی را که بازتاب دهید، مردم می‌پذیرند.

در حوزهٔ کاریزما اهمیت زبان بدن بسیار بیشتر از کلام است. فارغ از اینکه چقدر پیامتان قوی است یا زیروبم صدایتان چقدر ماهرانه تنظیم شده، اگر زبان بدنتان اشتباه باشد، کاریزماتیک نخواهید بود.

در هر تعاملی فرض کنید مخاطب و همهٔ اطرافیانتان مانند فرشته‌ها بال دارند، ولی بال‌هایشان نامرئی است.

بدنتان باورهای ذهنتان را بروز می‌دهد

«مغز ما به‌گونه‌ای طراحی شده که ابتدا بفهمد، سپس باور کند و در آخر به ناباوری برسد. از آنجا که ناباوری نیازمند تلاش شناختی بیشتر است، اول تأثیرات فیزیولوژیکی باورکردن سراغمان می‌آید. اگرچه ممکن است این باور فقط لحظه‌ای کوتاه طول بکشد، بازهم برای دادن اطمینان عاطفی و فیزیکی کافی است. می‌تواند الگوهای فکری را تغییر دهد و به کاهش احساسات ناخوشایندمان هم کمک کند.»(۴)