بریده‌هایی از کتاب دوران عاشقی همینگوی: یادداشت‌ها و خاطرات

سعی نکن با پشیمونی زندگی کنی. پشیمونی قلب لعنتی رو تیکه‌تیکه می‌کنه.

تمام پلیدی‌ها و شرارت‌ها با معصومیت آغاز می‌شوند. ارنست همینگوی

عشق مثل یه شهره که وقتی ما داخلشیم چیزا رو کاملاً متفاوت‌تر از اون ماهیت حقیقی‌شون می‌بینیم.

وقتی دو نفر یکدیگر را عاشقانه دوست دارند، مردم ثروتمند جذب آن‌ها می‌شوند. ولی او و هادلی آن‌قدر صاف و ساده بودند که نفهمیدند چطور باید از خود و عشق بینشان مراقبت کنند.

«مردی که بین دو زن قرار بگیره، عاقبت هردوشون رو از دست می‌ده.»

اگه مطالب تو حافظه‌م نباشه، ارزش نگه داشتن رو نداره.»

سربازا وقتی که باید پیش‌روی کنند، عقب‌نشینی می‌کنن. مهم نیست که اونا درباره‌ی زنده کردن خاطرات گذشته چه چیزی بهت می‌گن، گذشته یه پل نیست که بشه دوباره از روش برگردی.

سعی نکن با پشیمونی زندگی کنی. پشیمونی قلب لعنتی رو تیکه‌تیکه می‌کنه

هادلی گفت که نمی‌خواد توضیحات من رو تو این موقعیت بشنوه. گفت که من زندگی اونم، تموم زندگیش، برای همینم فداکاری می‌کنه تا من رو برای خودش نگه داره.

تموم چیزی که می‌بینم اینه که بعد از یه روز سخت کاری و نوشتن، دو تا زن منتظر من هستن و به من اهمیت می‌دن، توجه‌شون رو به من معطوف می‌کنن، زن‌هایی که هر دو‌شون دلفریب و خواستنی هستن، ولی هر کدوم به یه شکلی. به اسکات گفتم که دوست دارم هر دوشون رو داشته باشم. کشش اونا من رو داغ کرده و الان عاشق هر دوی اونا هستم.