بریده‌هایی از کتاب هنر کارآفرینی: تجربه‌ها و آموخته‌های موفق‌ترین کارآفرینان جهان

براساس گفته‌های جورج برنارد شاو، پیشرفت تماما محتاج انسان‌های غیرعادی است. افراد معقول و حسابگر خود را با محیط وفق می‌دهند، حال آن‌که افراد غیرعادی سعی می‌کنند جامعه و محیط را با خود سازگار سازند.

کارآفرینان از آنجایی که وضع موجود و تفکرات مرسوم را قبول ندارند نامعقول محسوب می‌شوند. آنها هم در زمینه محصولات و خدمات و هم در زمینه روش ارائه آنها ایده‌های جدید پیشنهاد می‌کنند.

دزد زمان آنچه است که زمان را از فردی بگیرد. جلسه‌هایی که نباید الزاما در آنها حضور داشت، بازدیدها و بازرسی‌هایی که کس دیگری می‌تواند انجام دهد، گزارش‌هایی که می‌شود به طور خلاصه خواند، شمار آنها نامحدود است.

بدون وجود افراد ریسک‌پذیر پیشرفتی وجود نخواهد داشت؛ کسی باید پیدا شود که اولین قدم را بردارد.

آنهایی که تا قبل از اینکه دیر شود درخواست کمک نمی‌کنند، چه به‌ دلیل اعتماد به نفس بیش از حدشان باشد یا ترس از دست دادن اعتبارشان، به نوعی شکست خواهند خورد.

در بعضی مواقع ریسک‌کردن، تحت شرایطی به معنی اشتباه کردن است و گفته می‌شود فردی که هیچ‌گاه اشتباهی نکرده، هرگز چیزی به‌دست نیاورده است.

شکست به عنوان یکی از عواقب طبیعی فرهنگ کارآفرینی به حساب می‌آید و موقعیتی است برای یادگیری و رسیدن به سودهای احتمالی در آینده.

کارآفرین شخصی است که آمادگی خطرکردن حساب شده را برای سرمایه‌گذاری تجاری داشته باشد و در صورت موفقیت، سودهای به‌دست‌آمده را در سرمایه‌گذاری‌های آتی هزینه کند، در صورت شکست نیز، تجربه به‌دست‌آمده را نوعی آموزش تلقی کند و به دنبال پیش بردن اهداف خود باشد.

پیروزی بستری است برای عبور به سوی برخورد با چالش بعدی.

هیچ کس، هرقدر هم که موفق و کارآفرین باشد، بدون کمک دیگران نمی‌تواند یک پروژه را به ثمر برساند، بنابراین روابط کاری شایسته نقش بسزایی پیدا می‌کنند.