بریده‌هایی از کتاب قانون پنجاهم

انسانی که نمی‌تواند رنج را تحمل کند، هرگز رشد نمی‌کند و هرگز ماهیت خود را نخواهد شناخت...

بزرگ‌ترین خطری که با آن روبه‌رو می‌شوید، ضعف فکری و بینشتان است.

«همه در زندگی، روزی، به این باور خواهند رسید که تقلید نوعی خودکشی است... اینکه هرچند جهانِ پهناور مملو از خوبی‌هاست، جز با کارکردن روی تکه‌زمینی که به آن‌ها بخشیده شده، هیچ دانهٔ خوراکی‌ای نصیبشان نخواهد شد. قدرت درونی هر فرد قدرتی جدید در طبیعت است. هیچ‌کس جز خودش نمی‌داند باید چه‌کاری انجام دهد و تا دست‌به‌کار نشود، خودش هم درباره‌اش نمی‌داند!» رالف والدو امرسون

توان قدرت روحی نسبت‌به قدرت جسمی سه به یک است؛ یعنی، انگیزه و سطح انرژی‌ای که شما یا ارتش شما را به نبرد می‌کشاند، سه برابر قوی‌تر از منابع فیزیکی شماست. با انرژی و روحیهٔ قوی تقریباً می‌توانید بر هر مانعی پیروز شوید و از هیچْ فرصت خلق کنید.

باید به این نکته اشاره کنم که آزادی به کسی داده نمی‌شود، باید آن را به‌دست آورد. انسان‌ها همان‌قدر که خواهان آزادی هستند آزادند. جیمز بالدوین

زمانی‌که باور ایده‌های دلچسب، دیده‌ها و شنیده‌هایتان را بی‌اهمیت می‌کنند، واقع‌بین نخواهید شد.

از دیدگاه ماکیاولی، طبیعت ثابت ما و میل در پیروی از یک روش عملی یا ذهنی، دقیقاً منشأ بدبختی و بی‌کفایتی ماست.

تخیلاتْ بینشتان را تضعیف می‌کند.

برای رسیدن به حس خلاقیت، نخست باید لحظهٔ خلأ را تجربه کنید

این کتاب فلسفهٔ خاصی از زندگی است که این‌گونه خلاصه می‌شود: ترس‌ها زندانی هستند که شما را در دامنهٔ رفتاری محدود گرفتار می‌کنند؛ هرچه کمتر بترسید، قدرت بیشتری خواهید داشت و زندگی پربارتری را از آن خود می‌کنید.

افرادِ کمی از برتریِ انتقادهای سازنده نسبت‌به تمجیدهای فریبنده آگاه‌اند. فرانسوا دو لا روشفوکو

این قانون کلی طبیعت بشر است؛ انسان از کسانی که با او به‌درستی رفتار می‌کنند، متنفر است و دنبال کسانی است که هیچ اهمیتی به او نمی‌دهند. توسیدید

«نزدیکی به مرگ باعث شد فکر کنم شاید یک بار دیگر هم این اتفاق بیفتد؛ بنابراین بهتر است عجله کنم و هر آنچه را می‌خواهم انجام دهم. به همین دلیل، شروع کردم به زندگی‌کردن به شیوه‌ای که هرگز قبلاً تجربه نکرده بودم. وقتی ترس از مرگ از بین برود، دیگر چیزی نمی‌تواند شما را آزار دهد و کسی نمی‌تواند متوقفتان کند.» فیفتی سنت

اگر از مرگ می‌ترسیم، بی‌شک از زندگی هم می‌ترسیم. باید این دیدگاه را تغییر دهیم و از درون با واقعیت روبه‌رو شویم. مرگ بخشی از زندگی ماست؛ بنابراین برای پذیرش و در آغوش‌گرفتن آن باید راهی بیابیم. فقط از چنین جایگاهی می‌توانیم بر ترس از میرایی خود و سایر ترس‌های کوچکی غلبه کنیم که مزاحم زندگی‌مان هستند.

مرگ رویدادی است که ما را به همهٔ مخلوقات جهان پیوند می‌دهد؛ یک ارگانیسم باید بمیرد تا دیگری بتواند زنده بماند. فرایندی بی‌پایان که ما بخشی از آن هستیم و این همان چیزی است که با عنوان جهان‌شمولی شناخته می‌شود: ما از دنیای بیرون جدا نشده‌ایم و بخشی از شکل‌های زندگیِ آن هستیم. حس چنین لحظاتی نشاط‌آور است و با واکنش بیمارگونه در برابر مرگ بسیار تفاوت دارد.

«اگر انسان همچون شبنم نشسته بر معبد آداشینو هرگز محو نمی‌شد یا همچون مِهی که بر فراز گورستان توریبیاماست هرگز ناپدید نمی‌شد و در دنیا ماندگار بود، چه نیرویی می‌توانست او را به حرکت درآورد؟! باارزش‌ترین ویژگی زندگی ناپایداری آن است.»

«ما زمانی آزادیم که کارهایمان برگرفته از شخصیت درونی ما و بیانگر آن باشد. زمانی‌که رفتار ما شباهتی توصیف‌نشدنی را با درونمان به نمایش بگذارد؛ همان شباهتی که گهگاه بین هنرمند و اثرش می‌یابیم.» هانری برگسون

حیوانات برای حیات به غرایز و عادات وابسته‌اند و ما انسان‌ها به آگاهی؛ یعنی، تفکری منطقی که آزادی عمل بیشتر و توانایی تغییر رفتار را بر اساس شرایط به ما می‌دهد؛ ولی بخش حیوانی طبیعت ما، همان انگیزهٔ نیرومند برای تکرار مسائل مشابه، تمایل دارد بر شیوهٔ اندیشیدن ما انسان‌ها تسلط یابد.

فرد قدرتمند از ابتدای زندگی می‌آموزد متناسب با نیازها و حالات هر لحظه می‌تواند آزادانه تصویر خود را بسازد. او به این روش، دیگران را در وضعیتی نامتوازن نگه می‌دارد و فضایی رمزآلود به خود می‌دهد. باید این راه را دنبال کنید و از بازآفرینی خود لذت ببرید؛ انگار شما نویسندهٔ زندگی خودتان هستید.

شما فردی هستید با ایده‌ها و مهارت‌هایی که فقط مختص شماست؛ اما مردم مداوم تلاش می‌کنند با محدود کردنتان در رده‌های کوچک‌تر، شما را پیش‌بینی‌پذیرتر کنند و کنترلتان را ساده نمایند. آن‌ها می‌خواهند شما را خجالتی یا معاشرتی، حساس یا خشن ببینند. اگر در برابر این‌گونه فشارها تسلیم شوید، شاید نوعی تأیید اجتماعی کسب کنید؛ اما بخش‌های نامتعارف شخصیتتان را از دست خواهید داد؛ همان بخش‌هایی که منبع خاص‌بودن شما و قدرتتان است