بریده‌هایی از کتاب قتل های الفبایی

هیچ چیز وحشتناکتر از این نیست که به کسانی که به تو نزدیک و برایت عزیز هستند با دیده شک و تردید نگاه کنی ...

قیافه یک زن از نظر شما اهمیتی ندارد؟ ولی این از همه مهمتر است. سرنوشت آنها اغلب در گرو همین است

بین چیزی که آدم می‌گوید و چیزی که آنها از قول آدم می‌نویسند، تفاوت از زمین تا آسمان است.

فکر می‌کنم دفعه بعد که به انگلستان بیایم، سبیلهایت هم مصنوعی باشند. یا نکند الآن هم هستند؟! پوآرو از این حرف یکه خورد. او همیشه به سبیلهایش حساس بود و فوق‌العاده به داشتنشان افتخار می‌کرد. این حرف من به او برخورد. ــ نه، نه. دوست عزیز. شکر خدا تا آن موقع خیلی مانده. سبیل مصنوعی! خیلی وحشتناک است! و محکم آنها را کشید که به من بفهماند اصل هستند. گفتم: ــ آره، هنوز شکیل هستند. ــ بله که شکیل هستند. من در تمام لندن کسی را ندیده‌ام که سبیلش به این خوبی باشد.

خداوند در عرش نشسته و دنیا در امن و امان است.

یعنی به نظر تو من چه کار باید بکنم دوست عزیز؟ تحقیقات عادی را که پلیس بهتر از من انجام می‌دهد. تو همیشه اصرار داری که من مثل سگ این طرف وآن طرف بدوم.

آقای کاست فوراً گفت: ــ دوشیزه لی‌لی، هیچ‌وقت شده احساس کنی انگار می‌خواهد حادثه بدی برایت اتفاق بیفتد؟ اصلا به این‌جور چیزها عقیده داری؟

پوآرو با لحنی جدی گفت: ــ کاملا درست است مادموازل. فاش شدن اسرار این قتلها تماماً در گرو توصیفی است که شما از قاتل می‌کنید؛ چون بدون شک او قاتل بوده! از آنهایی نبوده که توجه شما را جلب کند. بله، در این مورد شکی نیست ... شما قاتل را توصیف کردید.

ــ نه، نه. هزار بارِ دیگر هم می‌گویم: نه! هیچ چیز بدتر از این نیست که در محیطی مملو از سوءظن زندگی کنی، چشمانی را ببینی که عشق و محبت در آنها به ترس و نگرانی تبدیل شود ... هیچ چیز وحشتناکتر از این نیست که به کسانی که به تو نزدیک و برایت عزیز هستند با دیده شک و تردید نگاه کنی ... نفرت‌انگیز است، خفقان‌آور است. نه، لااقل «اِی. بی.سی.» قرار نیست زندگی بی‌گناهی را خراب کند.

گفت: ــ من از جنگ خوشم نمی‌آید. مردی که کنارش نشسته بود رو به او کرد و گفت: ــ من از طاعون، بیماری خواب، قحطی و سرطان خوشم نمی‌آید ... اما به هرحال اتفاق می‌افتند.