بریده‌هایی از کتاب جسد

همۀ ما یک شخص هستیم و بعد دست از شخص بودن برمی‌داریم و یک جسد جای ما را می‌گیرد.

اگر می‌خواهید دیگران احساس بهتری به اجساد داشته باشند، آن‌ها را تکه‌تکه کنید. دیدن کالبد بی‌جان یک گاو ناراحت‌کننده است، اما گوشت سرسینۀ گاو فقط یک شام است.

چه کسی حاضر است دروازه‌های بهشت را برای یک آدم آش‌ولاش که رگ‌وروده‌اش آویزان است و خونابه‌اش روی فرش‌های بهشت می‌چکد باز کند؟

ایدۀ اصلی این است که در جریان تصادف هر چه خودرو بیشتر داغان شود، شما کمتر داغان می‌شوید

اگر اصرار دارید که در اتوموبیل‌های مدل قدیمی بدون کمربند ایمنی رانندگی کنید، سعی کنید تصادف‌هایتان را جوری زمان‌بندی کنید که در فاز سیستول از ضربان (بازۀ پمپاژ خون به بیرون از قلب) اتفاق بیفتند.

در دوران ابتدایی شکل‌گیری ایالات متحدۀ امریکا، مجازات اعدام به‌علاوۀ تشریح شامل حال کسانی که دوئل می‌کردند هم می‌شد، چون مجازات مرگ مشخصاً بازدارندگی کافی در ذهن رفقایی که تصمیم می‌گرفتند مشکلات شخصی را با تپانچۀ دوئل حل کنند ایجاد نمی‌کرد

ارتفاع قسمت باقی‌مانده از گردن خیلی کم است. اگر دست من بود، موقع بریدن از کمی پایین‌تر می‌بریدم و محل برش را یک‌جوری می‌پوشاندم. این سرها را انگار از زیر چانه بریده‌اند. انگار جسد یقه‌اسکی تنش بوده و مسئول بریدن سر دلش نیامده بافت پولیور را خراب کند.

دَلی گفت: «فکر می‌کنم تعداد خیلی زیادی از اهداکننده‌ها اصلاً واسه‌شون مهم نیست که چی به سر جسدشون بیاد. برای اون‌ها این فقط یه روش کاربردیه واسۀ خلاص شدن از شر جسد؛ یه روش کاربردی که خوشبختانه یک عالمه ایثار هم تو خودش داره.»

افرادی هستند که در زمان زنده بودنشان دستاوردهایشان برای بشریت به دست فراموشی سپرده شد، اما روی صفحات کتاب‌ها و نشریات جاودانه شدند.