بریده‌هایی از کتاب آنی شرلی در ویندی پاپلرز (کتاب چهارم)

بین همهٔ اتفاق‌های نامطمئن زندگی، ازدواج‌کردن از همه نامطمئن‌تر است.

بین همهٔ اتفاق‌های نامطمئن زندگی، ازدواج‌کردن از همه نامطمئن‌تر است.

گیلبرت! هرگز اجازه نده زیادی بزرگ و عاقل شوی... آن‌قدر بزرگ که دیگر عقلت اجازه ندهد قدم به سرزمین افسانه‌ای بگذاری.

فداکاری‌های یک مادر زود فراموش می‌شوند.

همهٔ ما از کسانی که به رازهایمان پی برده‌اند، متنفریم.

من از آدم‌هایی که پشت سر دیگران حرف می‌زنند، خوشم نمی‌آید.

شادکردن دیگران خیلی لذت‌بخش است

بهار بود... بهار... بهار! حتی خانم گیبسون هم نمی‌توانست از شکوفه‌کردن درختان آلو جلوگیری کند.

اصلاً دوست ندارم کتابی را که عاشقشم، امانت بدهم... چون به نظر می‌آید هیچ‌وقت مثل اولش برنمی‌گردد...

تقلیدکردن خالصانه‌ترین چاپلوسی است.

ولی گیلبرت! هرگز اجازه نده زیادی بزرگ و عاقل شوی... آن‌قدر بزرگ که دیگر عقلت اجازه ندهد قدم به سرزمین افسانه‌ای بگذاری.

خانم شرلی! شما به هر خانه‌ای که قدم می‌گذارید، برای ساکنانش شادمانی هدیه می‌برید.

هیچ‌کس برای خیال‌بافی کردن پیر نیست. خیالات هم هرگز پیر نمی‌شوند.

به قول ریبکا دیو، هر چیزی حدی دارد.

مردنم بهتر از زنده‌بودنم است. هیچ‌کس مرا نمی‌خواهد.

از همه مهم‌تر... دوستت دارم، چون گیلبرت هستی!

به نظر من بیشتر مشکلات دنیا ناشی از سوءتفاهم و عدم درک متقابل است.

هر چند وقت یک بار، تنهابودن خیلی لذت‌بخش است.

شب‌خوش عزیزم! امیدوارم دعای این دوستدار کوچک تو بی‌فایده نباشد و خواب‌های خوبی ببینی.

قصه‌ای خوش است که آخرش خوش باشد...