بریده‌هایی از کتاب جنایات مرموز دکتر مرا

«خیابانی باریک که میان دو ساختمان مرتفع محصور شده باشد بسیار شیب‌دارتر و خطرناک‌تر از دره‌های معمولی است. تنگهٔ تسخیرشده‌ای که تمدن ساخته، دره‌ای که علم خلق کرده. از خیابانی که ته دره است، ساختمان‌های بتنیِ شش‌هفت‌طبقه هر نوع امیدی به داشتن منظره را فرومی‌بلعند. آن‌ها هم مانند پرتگاه‌های طبیعی نه گیاه سرسبز دارند، نه گل‌های فصلی و نه هیچ برآمدگی‌ای که نظرها را به خود جلب کند؛ فقط دو قالب خاکستری که تبری آن‌ها را از وسط دو نیم کرده است.