بریده‌هایی از کتاب تلخ و شیرین

اتفاقاً افراد کمی هستند که بعد از موفقیت رشد می‌کنند. آدم‌ها بعد از شکست بزرگ می‌شوند. از سختی رشد می‌کنند. از درد قد می‌کشند.»

ما مشتاق معشوقیم ولی معشوق هم بی‌تاب ماست

آگاه شدن از گذرا بودن زندگی همان‌طور که برای بزرگسالان فراغت ایجاد می‌کند، برای کودکان نیز پایانی بر آزردگی روانی‌شان است.

خانه یک مکان نیست. خانه جایی است که اشتیاق آنجاست و شما احساس خوبی نخواهید داشت تا اینکه به آنجا برسید

کلید خوشنودی این است: دوست داشتنِ (بدون قیدوشرط و بی‌وقفهٔ) آنچه هستید، به جای آنچه انجام داده‌اید.

متقابلاً، محتمل‌تر است که افرادی با همدلی بالا بیشتر از موسیقی غمگین لذت ببرند

مسیر رسیدن به تعالی از شکستگی‌ها می‌گذرد.

بر اساس مطالعه‌ای که روان‌شناس لهستانی، کوبا کریس، انجام داده است؛ در ژاپن، هند، ایران، آرژانتین، کرهٔ جنوبی و مالدیو لبخند زدن نشان تقلب، حماقت یا هر دو است.

وقتی بدانید، واقعاً بدانید که زیاد عمر نمی‌کنید، افق دید شما محدودتر و عمیق‌تر می‌شود. سپس شما چیزهایی تمرکز می‌کنید که بیش از همه اهمیت دارند و برای جاه‌طلبی، مقام و جلو افتادن کمتر اهمیت قائل می‌شوید.

"کشتی‌ها به بندرهای زیادی بادبان می‌کشند، ولی حتی یکی از آن‌ها هم به جایی نمی‌رود که زندگی دردناک نباشد.

ترس شما را از خطر دور نگاه می‌دارد، عصبانیت از شما محافظت می‌کند تا مورد سوءاستفاده قرار نگیرید و اندوه، اندوه چه می‌کند؟

سنت آگوستین بیان می‌کند: «دل ما بی‌قرار است، تا زمانی که در [آغوش] تو آرام گیرد.»

«تا در اندوهِ دنیا سرخوشانه مشارکت کنیم

«از من می‌پرسید که دیوانه‌ام چون در منطقهٔ جنگی ویولن‌سل می‌نوازم؟ چرا از آن‌ها که سارایوو را گلوله‌باران کرده‌اند این سؤال را نمی‌پرسید؟»

در حقیقت می‌توان گفت چیزی که فرد را در حالت تلخ و شیرینی قرار می‌دهد، آگاه‌تر شدن نسبت به پایان است.

در معرض خلاقیت بودن چه به عنوان مصرف‌کننده، از طریق کنسرت، بازدید از موزه‌های هنری یا استفاده از رسانه‌های دیگر رابطهٔ مستقیم با سلامتی و رضایت بیشتر از زندگی و نرخ کمتر اضطراب و افسردگی دارد.

این فکر (تبدیل درد به خلاقیت، تعالی و عشق) قلب این کتاب است.

این‌طور نیست که درد با هنر برابر باشد، بلکه خلاقیت این توان را دارد که در چشم درد نگاه کند و تصمیم بگیرد آن را به چیز بهتری تبدیل کند.

«آب کم جو، تشنگی آور به دست.»

رهبران سنتی مذاهب بعضی اوقات پیروان عرفان را افرادی دارای عقاید پریشان یا مرتد یا هر دو می‌دانند و شاید از این می‌ترسند که اگر هرکسی سازمان‌های مذهبی را دور بزند و مستقیم به سراغ خدا برود، ممکن است آن‌ها از کار بی‌کار شوند. از سال ۲۰۱۶ تا به حال، ایالت اسلامی (داعش) بسیاری از پیروان عرفان را قتل‌عام کرده است.