لاَ اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ سُبْحَانَکَ اِنِّی کنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ
حکیمی
وَلَقَدْ جاءَتْ رُسُلُنَا اِبْرَاهِیمَ بِالْبُشْری قَالُوا سَلاَمآ قَالَ سَلاَم
حکیمی
کاَنَ النَّاسُ اُمَّةً وَاحِدَةً فَبَعَثَ اللهُ النَّبِیینَ مُبَشِّرِینَ وَمُنْذِرِینَ وَاَنْزَلَ مَعَهُمُ الْکتَابَ بِالْحَقِّ لِیحْکمَ بَینَ النَّاسِ فِیمَا اخْتَلَفُوا فِیه
حکیمی
ولایت و امامت عامه در قرآن مجید
در مبحث ولایت دو بحث جداگانه است:
۱. «ولایت عامه» یعنی: همیشه و در هرعصر و زمان باید، امام و پیشوایی در میان مردم از سوی خدا باشد؛ خواه مقام نبوت و رسالت را هم دارا باشد و یا تنها مقام ولایت را داشته باشد.
۲. «ولایت و امامت خاصه» است که بعد از پیامبر اسلام (ص) چه کسی باید عهده دار این منصب و مقام الهی باشد.
در بعد ولایت عامه اشاراتی در قرآن مجید آمده است که ذیلا ازنظر میگذرد:
۱. (اِنَّما اَنْتَ مُنْذرٌ وَلِکلِّ قومٍ هادٍ)
۲. (یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا اَطیعُوا اللهَ وَاَطیعُوا الرَّسُولَ وَاُوْلِی الاَمْرِ مِنْکم)
علاوه بر آیات فوق آیات دیگری در این مورد آمده است مانند: برائت
کاربر ۲۶۴۱۴۴۵