بریده‌هایی از کتاب حیله های شرعی و چاره جویی های صحیح

ـ حیله در مصطلح فقها «حیله» در مصطلح فقها عبارتست از: «التوصل إلی أمر شرعی من طریق حلال أو حرام؛ رسیدن به یک مطلوب شرعی و هدف مشروع، چه این که راه رسیدن به آن، امر حلالی باشد، یا راه مذکور خود غیر مشروع باشد، چنین چیزی حیله است» . بنابراین، طبق تعریف فقها نیز حیله فقط بارِ منفی ندارد، بلکه هم جنبه مثبت دارد و هم جنبه منفی.

نتیجه این که حیله از نظر کلّی هم بارِ مثبت دارد و هم بارِ منفی. از این رو این واژه در قرآن مجید بر ذات اقدس الهی نیز اطلاق شده است: (وَهُوَ شَدیدُ الِْمحَالِ) یعنی پروردگار اسباب خفیه و پنهانی را از هر کس دیگر بهتر می‌داند و بهتر از دیگران می‌تواند برای رسیدن به مقصودش از آنها استفاده کند.