بریده‌هایی از کتاب تشبه به مسیح

خود را به حساب نیاوردن اما همواره به دیگران حُسن‌ظن داشتن و آنان را والاقدر دانستن، اوج دانایی و کمال است

ما جملگی سُست عناصریم؛ احدی را سست عنصرتر از خود مدان.

ما نباید هر قول و عقیده‌ای را باور کنیم، بلکه باید بدقت و طمأنینه، وفاق همه امور را با اراده خداوند بسنجیم. زیرا افسوس، ضعف سرشت آدمی چنان است که درباره دیگری بدی را اغلب آسانتر از نیکی باور می‌کند و بر زبان می‌راند. اما انسانهای کمال‌یافته به آسانی هر حکایتی را که بر ایشان گفته آید، باور نمی‌کنند، زیرا می‌دانند که طبیعتِ انسان مستعد پلیدی است و سخنش آماده نیرنگ.

تو امور ناچیز را از آن سبب چنان سخت به دل می‌گیری که همچنان اهل دنیایی و بیش از آنچه باید، عقاید مردم را در حساب می‌آوری. بیم تو از تحقیر ایشان، موجب می‌گردد که به اصلاح خطاهای خویش مشتاق نباشی و در بهانه‌های باطل پناه جویی