بریده‌هایی از کتاب چند گفت‌وگو درباره تجدد

هر کس که در جریان یک فعالیت فکری بکوشد و موفق شود که سه وظیفه زیر را انجام دهد کاری روشنفکرانه کرده است: ۱. فعالیت فکری‌اش را در جهت گسترش افق گفتمانی خاص قرار دهد، و قلمرو کارکردی آن گفتمان را دقیق‌تر کند. یعنی با روشن کردن امکانات بیانی آن گفتمان، و نشان دادن این‌که در گستره‌اش چه می‌توان گفت و چه نمی‌توان گفت، بر دامنه امکانات بیان بیفزاید؛ ۲. ارتباط گفتمان را با زندگی اجتماعی و با «صورت‌بندی دانایی» و سامان حقیقت، و نیز با ساز و کار قدرت (شبکه پیچیده قدرت اجتماعی) تا حدودی روشن‌تر کند و این نکته را به بحث بگذارد؛ ۳. حلقه‌های ارتباط گفتمان خاصی را با برخی از دیگر گفتمان‌های رایج مستحکم کند، و در حالتی بهتر موجب پیدایش حلقه‌هایی تازه شود. یعنی به استدلال در گفتمان‌های گوناگون، و استنتاج نکته‌ها از مدارهای گفتمانی نوظهور توانا باشد.