بریده‌هایی از کتاب هواخواه

کمونیسم وعده‌ی آزادی و استقلال داده بود، ولی فقط فقر و بردگی برامون آورد. اونا به مردم ویتنام خیانت کردن و انقلاب‌ها نباید به مردم خیانت کنن. ما در این‌جا هم با مردم می‌مونیم و برمی‌گردیم تا مردمی که آزادی‌شون از اونا گرفته‌شده رو رها کنیم. انقلاب برای مردم، از طرف مردم و توسط مردمه. این انقلاب ماست!

پس این‌گونه بود که ما خودمان را با صابون غم شستیم و با امید آب کشیدیم و با این‌که هر شایعه‌ایی را که شنیدیم باور کردیم، ولی تقریباً هیچ‌کدام از ما حاضر نبود این حقیقت را بپذیرد که دولت ما مرده است.

هیچی به گرونی چیزی که مجانی به آدم عرضه شه نیست.

افرادی که بر علیه قدرت می‌جنگند، وقتی به قدرت برسند چه می‌کنند؟ وقتی انقلاب پیروز شود، انقلابی‌ها چه‌کار می‌کنند؟ چرا آن‌هایی که دم از استقلال و آزادی می‌زنند، استقلال و آزادی دیگران را می‌گیرند؟

آن‌ها که زمانی انقلابی بودند، تبدیل به امپریالیست‌هایی شده بودند که سرزمین کوچک ما را استثمار و اشغال کردند و به نام نجات ما، آزادی‌مان را از ما گرفتند.

مردان کارگر که در خیابان، درون دوچرخه‌های‌شان می‌خوابیدند و تنها منبع گرمایی‌شان خاطرات خانواده‌شان بود

رد شدن، بهتر از نداشتن هیچ‌گونه شانسی برای کلاً‌رد‌شدن است

من تنها غریزه‌ام و سه اصل اولیه‌ام برای صحبت‌کردن با یک زن را دنبال کردم: اجازه نگیر؛ سلام نکن؛ و نگذار که اول او صحبت کند.

سخت‌ترین چیز درباره‌ی صحبت‌کردن با یک زن، برداشتن قدم اول است، ولی مهم‌ترین نکته این است که فکر نکنید. فکر‌نکردن سخت‌تر از چیزی است که به نظر می‌رسد، با‌این‌حال درباره‌ی زنان، انسان هرگز نباید فکر کند. هرگز.

من داد زدم، تو یه حرومزاده‌ی بدبینی، تو برای چی می‌میری؟ او هم در جواب فریاد زد، من برای چی می‌میرم؟ من می‌میرم چون این دنیایی که توش زندگی می‌کنم ارزش مردن نداره! اگه چیزی ارزش مردن داشته باشه، اون وقته که انسان یه دلیلی برای زنده‌موندن داره.