بریده‌هایی از کتاب مهمانی بابت

حماقت و کوته‌نگری ما باعث می‌شود فکر کنیم که مهربانی الاهی محدود است. به خاطر همین است که دچار لغزش می‌شویم...»

ما حتا برای انتخاب‌های زندگی‌مان نیز دچار لغزش می‌شویم، اما زمانی می‌رسد که چشم‌های‌مان کامل باز می‌شود و می‌بینیم که مهربانی و شفقت بی‌انتهاست. دوستان من، بخشش چیزی از ما نمی‌خواهد، اما ما آن را همیشه منتظر می‌گذاریم. بخشش، هیچ‌وقت در هیچ شرایطی ما را تنها نمی‌گذارد، بلکه‌ ما را با تمام شکوه و عظمت‌اش می‌خواند. خود را به ما نشان می‌دهد. ببینید! آن‌چه که ما انتخاب کردیم به ما چه داده، چه چیزی را پذیرفته‌ایم و چه چیزی را رد کرده‌ایم. اما وقتی بخشش را رد می‌کنیم چیزی جز پوچی برای ما باقی نمی‌ماند. برای همین بخشش و حقیقت یکدیگر را می‌بینند و درستی و سعادت یکدیگر را می‌بوسند.»

فرمانده با خود فکر می‌کرد انداختن گناه‌اش به گردن دیگران هیچ فایده‌یی ندارد، زیرا دوباره به خودش برمی‌گردد.

پدر گفت: «بخشش و حقیقت با یکدیگر دیدار کردند و نیکوکاری و سعادت نیز همدیگر را بوسیده‌اند.»