بریده‌هایی از کتاب مامای آلمانی

هر مادری، اگر ناتوان یا بیهوش نباشد، همین‌طور بیهوده التماس می‌کند. این واکنش یک مادر بود: فدا کردن زندگی خود برای نجات جان تازه‌ای.

ما عادت داشتیم که احساسات را برای مواقع نتیجه‌بخش بروز دهیم؛ خشم باعث هدر رفتن انرژی می‌شود، اما رنجش، هشیاری و سازش می‌زاید و زندگی‌ها را نجات می‌دهد.

همهٔ ما نفس خود را برای ایرنا حبس کردیم، صحنه‌ای که بارها شاهد آن بودیم، اما هرگز از اینکه آن را غیرواقعی و سورئال احساس کنیم، دست برنداشتیم؛ مادری که مجبور است برای جان کودکش التماس کند.