بریده‌هایی از کتاب ‌همیشه شوهر

و شما هر کسی را با طبیعت ناچیز خودتان می‌سنجید!

من معتقدم که در روسیه زمان ما آدم نمی‌داند به چه کسی باید احترام بگذارد. تصدیق می‌کنید که این نوعی بیماری مهلک اجتماعی است وقتی ندانی به چه کسی باید احترام بگذاری

باورهای یک عمر زندگی می‌توانند تحت تأثیر مالیخولیای ناشی از بی‌خوابی شبانه به یکباره تغییر کنند.

کینه‌توزانه دوستم داشت، این نیرومندترین نوع دوست داشتن است...

"افکار بزرگ بیشتر از عواطف لطیف سرچشمه می‌گیرند تا از ذهن‌های بزرگ قربان"،

شرم‌آور‌تر از بار اول، چون این بار دوم است نه اول.

مرا شگفت‌زده نمی‌کنید. این چیزها خیلی وقت است که دیگر متعجبم نمی‌کند. پردپاسیلف[ اگر این‌جا بود ]صراحتاً و به تندی جواب می‌داد که عدم درک شما از طبیعی‌ترین چیزها ناشی از تنزل و کم‌رنگ شدن ملموس‌ترین احساسات و افکار شماست؛[ و این تنزل ]در وهله‌ی اول از یک بیهودگی طولانی مدت و در وهله دوم از یک بیکاری طولانی ایجاد می‌شود. به هر جهت ممکن است هنوز هم همدیگر را نفهمیم، درباره‌ی شما همه چیز را به من گفته‌اند... شما حدود پنجاه سالی دارید، این‌طور نیست؟» ‫ «لطفاً حرفتان را بزنید.» ‫ «خواهش می‌کنم مرا به خاطر گستاخی‌ام ببخشید و عصبانی نشوید، منظوری نداشتم. من به هیچ‌وجه میلیونر بزرگ آینده نیستم، هرچند که شما خوش داشتید این‌طور فکر کنید (چرا چنین فکری کردید!) همان‌طور که می‌بینید من همینم که این‌جا هستم، اما به آینده‌ی خود کاملاً ایمان

اخیراً متوجه شده بود که تا چه حد به وسواس در همه چیز دچار شده است،