بریده‌هایی از کتاب داستان

استعدادِ فاقد مهارت مثل بنزین بدون ماشین است، که شعله زیادی دارد اما چیزی را به حرکت درنمی‌آورد.

ماده خام استعداد ادبی کلمات است و ماده خامِ استعداد داستانگویی خودِ زندگی.

نویسنده «تجاری» غالبآ مسحور تصاویر جذاب می‌شود غافل از اینکه سرگرمی ماندگار تنها در حقایق انسانی نهفته در پشت تصاویر یافتنی است.

استعداد ادبی کافی نیست. اگر داستانگویی بلد نباشید توصیفات زیبا و ظرایف کلامی که ماهها و ماهها وقت صرفشان کرده‌اید به لعنت خدا هم نمی‌ارزند. چیزی که برای دنیا می‌آفرینیم، چیزی که دنیا از ما می‌خواهد، داستان است. حالا و همیشه.

وقتی یک فکر یا ایده خود را در لفافِ یک بارِ عاطفی می‌پیچد بیش از پیش نیرو می‌گیرد، بیش از پیش عمق می‌یابد، بیش از پیش در خاطرها می‌ماند. شاید روزی را که در آن با جسدی در خیابان روبه‌رو شدید به فراموشی بسپارید اما مرگ هملت را هرگز. زندگی به خودی خود و در غیاب چارچوبِ هنر، از هم گسیخته و بی‌معناست اما حس زیباشناختی به فکر و احساس هماهنگی می‌دهد تا آگاهی ما را دو چندان کند و نقطه اطمینانی برای ما در زندگی واقعی فراهم نماید. خلاصه اینکه، داستان خوب همان چیزی را به ما می‌دهد که از زندگی نمی‌توانیم بگیریم

اولین نسخه از هر چیزی مزخرف است. ارنست همینگوی