بریده‌هایی از کتاب بایگانی همیشگی

آخرین نسل غیر دیجیتالی، همان‌هایی که دورهٔ کودکی‌شان در روزگار اَبری سپری نشد؛ بلکه آن‌ها با آنالوگ‌هایی؛ مانند پولاروید، نوار کاست، کاردستی‌های ناقص و دفتر خاطرات سرگرم بودند که با افزایش سن، یا گم می‌شدند، یا روبه‌زوال می‌رفتند. تکالیف مدرسه‌ام را با مداد و پاک‌کن انجام می‌دادم؛ نه با تبلت و ضربه‌های متوالی به صفحه‌کلید. قد کشیدنم هیچ ارتباطی با فناوری‌های داخل خانه نداشته؛ بلکه یاد گرفته بودم با خمیربازی و فروبردن چاقو به داخل چوب درِ خانه، بزرگ شوم.