بریده‌هایی از کتاب آن او

ـ یه نگاه به من و خودت بنداز؟ من همیشه از این‌که بابات این‌قدر پیگیر درست بود بهت غبطه می‌خوردم. منی که این رشته این‌قدر برام مهم بود باید جای تو می‌بودم و توام توی یه خانواده که به علایقت احترام بذارن... ولی نگاه کن، همه چیز برعکسه.

نه، من عشق نمی‌خوام، چون تجربه‌اش کردم. اولش داغیش آدمو می‌سوزونه و وقتی که سرد شد، دردش آدمو آزار می‌ده! عشق به درد یه زندگی مداوم و با دوام نمی‌خوره... چون سرد می‌شه، ولی آدم هنوز ازش توقع داره که مثل روز اول گرم و سوزان باشه... وقتی نبود... آزارت میده!

یعنی اگر این دور و بری‌های ما عصر حجرم به دنیا اومده بودن دیگه نیاز نبود ملت نامه ببندن به پای کفتر پر بدن تو هوا. خودشون کار یه خبرگذاری مدرن رو به تنهایی انجام می‌دن.