بریده‌هایی از کتاب کوردلیا وینسلتون دختری از کارمودی

افکار تغییر می‌کنند و افراد متحول می‌شوند.

این اراده‌ی انسان است که می‌تواند باعث پیشامدهای خوب و بد شود و روزگاری که در جلوی انسان است بوته‌ی آزمایش اوست؛ باید از این آزمایش سربلند بیرون آمد و با خوبی و خوشی، بهترین فرصت‌ها را به نیکوترین کارها تبدیل کرد.

هوارد باسکرویل آمریکایی، معلم مدرسه که مهمان و عزیز مردم بود تصمیم به تشکیل فوج نجات را می‌گیرد و با ۱۵۰ یا ۳۰۰ تن از جوانان که عمدتاً شاگردانش بودند به جنگ می‌رود و در راه مشروطه و ایران جان می‌بازد.

این شیوه‌ی نکویی نیست؛ در خصلت من چنین نباشد که زنان به کار وا‌دارم و خود به کسالت و سستی روی آورم، نه هیچ‌گاه چنین نبوده است، نیست و نخواهد بود

آینده‌ی خوبی را در پیش است، می‌توانم آن را حس کنم، باید به جلو نگاه کنیم و برای پیشرفتمون تلاش کنیم.

» آن‌ها سوار درشکه‌ی رستم شدند و راه خانه‌ی او را در پیش گرفتند و به محله‌ی «میار میار» رفتند که ویژگی‌های خاصی داشت. یکی آنکه کنسولگری‌های زیادی در آنجا بودند و کوردلیا و بقیه می‌توانستند در صورت مشکل به آنجا بروند و دیگری این بود خانه‌ی رستم فاصله‌ی چندانی تا مدرسه‌ی مموریال نداشت

ارزش تومان ایرانی ۴ برابر مارک آلمان است.

ایرانی‌ها به پاسپورت، تذکره می‌گویند

من جنگ نمی‌خواهم، من آرامش را دوست دارم و می‌خواهم شاد زندگی کنم.

ژان گفت: «ما اشتباه نکردیم، ما از آنجا بیرون آمدیم و در این جنگ تا به امروز جان ۶۰۰ نفر را نجات دادیم و تصمیم ما هم این است که به ایران برویم، تو تا حالا به آنجا رفته‌ای؟» الکساندرا گفت: «بله ده‌ها بار به آنجا رفتم. مردم آنجا مهربانند، البته اگر کسی به آن‌ها آزاری نرساند، بهترین و نزدیک‌ترین شهر به قارص که بتوانید در آنجا مدتی را سپری کنید، تبریز است؛ به تبریز بروید.»

هونکار بَیَندی یک نوع خوراک ترکی است که برای سلاطین عثمانی پخته می‌شده است

نمی‌فهمم چرا بعضی‌ها پول و مقام را نشانه‌ی اشرافیت خود می‌دانند؟

خود ما هستیم که می‌بایستی تصمیم بگیریم که چگونه زندگی کنیم. می‌توانیم فریب بخوریم و در برابر یکدیگر بایستیم و همدیگر را بکشیم، یا آنکه می‌توانیم با وجود تفاوت در فرهنگ‌هایمان در کنار هم در صلح و صفا زندگی کنیم

کاش می‌شد انسان‌ها با پررنگ نشان دادن وجه‌های مشترکشان به یکدیگر، اختلافات خود را کنار می‌گذاشتند و در کنار هم زندگی خوبی را می‌گذراندند؛ اما می‌دانیم که هیچ‌گاه این‌گونه نبوده و نخواهد بود، زیرا یک عده هستند که همیشه به این اختلافات دامن می‌زنند و سبب بروز این جنگ‌ها می‌شوند، زیرا برایشآن‌سود دارد و می‌توانند از این طریق اجناس خود به‌ویژه اسلحه‌شان را به مردم بفروشند

اگر کسی بخواهد ستم کند حتماً شکست می‌خورد

هنوز عشق، محبت و دوستی در جهان وجود دارد.

این مرزهایی که در دنیا کشیده‌اند، پوچ و توخالیست و دنیای من بزرگ‌تر از این حرف‌هاست و عشق انسان‌ها به یکدیگر اثباتی بر حرف‌های من خواهد بود

روحم آسیب دید ولی نابود نشد و تقدیر مرا در مسیری گذاشت تا بتوانم خود را از این باتلاق وحشتناک که همانند مانعی سر راهم قرار گرفته بود و داشت مرا درون خود فرومی‌برد نجات دهم و الان من اینجا هستم

هر شبی تاریکی که می‌گذرد در پس آن یک روز پر از روشنایی وجود دارد؛ پس امیدت را از دست نده و زخم‌هایت را به فراموشی بسپار

زندگی همین است پر از اتفاق‌های شیرین و تلخ. شاید یک فردی که ۵۰ سال عمر می‌کند ۴۹ سال و ۳۶۴ روز خود را به‌سختی و مشکلات روبه‌رو شود اما نباید امیدش را از دست بدهد و باید تلاش کند تا روز آخر زندگی‌اش را به‌خوبی بگذراند زیرا پس از مرگ هم فردایی هست، روز خوشبختی بازهم پیدا می‌شود. شاید هم فردی پیدا شود که همه‌ی عمرش را به خوشی سپری کرده باشد او هم باید تلاش کند تا باز شاد بماند. هر شبی تاریکی که می‌گذرد در پس آن یک روز پر از روشنایی وجود دارد؛ پس امیدت را از دست نده و زخم‌هایت را به فراموشی بسپار.