بریده‌هایی از کتاب چرخ زندگی

یک نامه آن هنگام که همهٔ کارهایی را که برای انجام آن‌ها به کرهٔ زمین فرستاده شده‌ایم، به پایان برسانیم، اجازه می‌یابیم تا بدن خود را ترک کنیم؛ بدنی که همچون پیله‌ای که پروانهٔ آتی را در برمی‌گیرد، روح ما را زندانی کرده است. در موعد مقرر می‌توانیم بدنمان را رها کنیم و از درد و رنج، ترس‌ها و نگرانی‌ها آزاد شویم. آزاد همچون پروانه‌ای بسیار زیبا، رو به سوی خانه، به نزد خدا... . از نامه‌ای برای یک کودک مبتلا به سرطان