بریده‌هایی از کتاب دانش شادی

عشق به ما قدرت بخشش می‌دهد. ما به آسانی معشوق‌مان را می‌بخشیم، به همین ترتیب اگر صادقانه عاشق خودمان باشیم خودمان را هم می‌توانیم ببخشیم. تنها در این صورت است که به‌جای تعلل در گذشته، از آن درس می‌آموزیم و به‌سوی آینده پیش‌می‌رویم. کاربرد هرگاه به اشتباهم پی بردم، باید فوراً خودم را ببخشم و به خودم یادآوری کنم که آینده پیش‌روست. پس از آن باید از اشتباهاتم درس بیاموزم و دیگر آن‌ها را تکرار نکنم.

اگر عشقم به کسی حقیقی باشد، محیط رشد او را فراهم خواهم کرد که بتواند پیشرفت کند. از امروز آن‌هایی را که دوست دارم رها می‌کنم و از آن‌ها انتظار ندارم که بر اساس نیازهای من کاری انجام بدهند، در عوض، صادقانه و کامل از آن‌ها حمایت می‌کنم.

اگر آدم‌ها را باور داشته باشیم آن‌ها هم خودشان را باور خواهند کرد. اعتماد‌به‌نفس‌شان بالا می‌رود و مشتاق می‌شوند. پس از آن به احساسات مثبت بهتر پاسخ می‌دهند و پتانسیل کامل‌شان را به ‌دست می‌آورند.

به‌جای تلاش برای کنترل چیزهایی که در دستان من نیستند، باید قادر به کنترل خودم باشم. با آگاهی به کنش‌ها و واکنش‌هایم، می‌توانم چگونگی کنترل خودم را یاد بگیرم. این کار بر نحوه‌ی رفتار من در زمانی که کارها خوب پیش‌نمی‌روند تاثیر می‌گذارد، و به من اجازه می‌دهد که به وقایع و افراد به شیوه‌ای مثبت‌تر و سازنده‌تر نزدیک شوم.

من باید این حقیقت را درک کنم که آدم‌ها باهم متفاوت‌اند؛ هریک خصوصیات و استعدادهای منحصربه‌فرد خودش را دارد. اگر آدم‌ها را از این دیدگاه نگاه کنم دیگر از آن‌ها انتظار نخواهم داشت که بر اساس خواسته‌های من تغییر کنند، و در واقع برای همان چیزی که هستند احترام قائل خواهم بود .