بریده‌هایی از کتاب بازگشت

بخشی از زندگی روبه‌روشدن با شکست‌هاست و گاهی این شکست‌ها آدم‌هایی هستند که روزی عاشقانه دوستشان داشته‌ای.

من هم توی یه مقطعی از زندگیم می‌خواستم همه‌چی رو تموم کنم. اما الان اینجا وایسادم و بهتون می‌گم خوشحالم که این کار رو نکردم. خوشحالم که قدرت پشت‌سر گذاشتن اون مقطع از زندگیم رو داشتم. این روزهای سخت همه زندگی رو تشکیل نمی‌دن. این روزها فقط یه فصل از کتاب زندگی شما هستن

زمان چیزی جز خاطره‌ای درحال شکل‌گیری نیست.

روشنی که بازگردد امید هم باز خواهد آمد. ‫یأس توهمی بیش نیست، بازی‌ای است که تاریکی سر ما درمی‌آورد.

در آینده‌ای نه چندان دور یه روز صبح از خواب پا می‌شین و متوجه می‌شین بهترین روزهای عمرتون رو پشت‌سر گذاشتین. این‌که عمرتون رو...

زندگی واقعآ چیزی جز یک خداحافظی طولانی با کسانی که دوستشان داریم نیست.

آدم‌هایی مثل ما، که به فیزیک اعتقاد دارند، می‌دانند که تفاوت گذشته و حال و آینده فقط توهمی است که با سرسختی ادامه پیدا می‌کند." قشنگه، نیست؟ به نظرم اینشتین راست می‌گفت.»

زمان یه توهمه. یه چیزیه که از خاطرات انسان تشکیل شده. چیزی به اسم گذشته، حال یا آینده وجود نداره. همه‌چی همین الان داره اتفاق می‌افته

زندگی را نمی‌توان مهار کرد، تنها می‌توان از سر گذراند.

تنها صدایی که هر یکی دو دقیقه یک بار در اتاق می‌پیچد، صدای ورق‌خوردن صفحه‌های کتابی است که جولیا می‌خواند. چشمان بری بسته است و الان فقط دارد نفس می‌کشد و وقتی جولیا همچون قدیم در موهای بری دست می‌کشد، او به پهلو دراز می‌کشد تا چشمان خیسش را پنهان کند.

خودش فکر می‌کند چه زود زمستان از راه خواهد رسید و چه زود سال کهنه جایش را به سال نو خواهد داد و زمان چه تند و شتابان می‌گذرد. زندگی، با آنچه در جوانی فکر می‌کرد، به‌کلی فرق می‌کند. جوان که بود خیال می‌کرد می‌شود مهار زندگی را به دست گرفت اما اشتباه می‌کرد. زندگی را نمی‌توان مهار کرد، تنها می‌توان از سر گذراند.