بریده‌هایی از کتاب هویت و الگو

. مثال دیگر عرصه انتخابات است؛ پس از پیروزی انقلاب، بیشتر انتخابات، احساسی بوده‌اند و کمتر انتخابات عقلانی داشته‌ایم. بیشتر نامزدها هم با درک این پدیده، خود را به سمت تبلیغات احساسی سوق می‌دهند. تقریباً تا امروز نامزدی که برنامه محور باشد، دیده نشده. اگر هم نامزدی برنامه‌ای ارائه داده، مورد توجه ما واقع نشده است. همیشه رقابت واقعی بین نامزدهایی رخ می‌دهد که بتوانند بخش‌های نهفته احساسات جامعه را پیدا کرده و روی آن تمرکز کنند.

لئوپل کر (اقتصاددان اتریشی) پیشرفت را به قطاری تشبیه کرده که با سرعت به سوی پرتگاه حرکت می‌کند و با تشویق اقتصاددانان بر سرعت خود می‌افزاید.

آیا مفهوم تمدن اسلامی ـ بومی می‌تواند جایگزین مفهوم پیشترفت اسلامی ـ ایرانی شود؟ اگر این امکان وجود دارد مشخصات این تمدن چیست و چه برتری‌هایی بر عنوان فعلی دارد؟