نظرات کاربران درباره کتاب صوتی نحسی ستاره‌های بخت ما

یکی از اولین چیزهایی که در بخش اورژانس ازتون می پرسند، این هست که دردتون بین یک تا ده در چه اندازه ای هست؟ این سوال صد ها بار از من پرسیده شده و من بخاطر دارم که، یکبار که نمی تونستم نفس بکشم و احساس میکردم که سینه ام داره می سوزه پرستار از من خواست که بر دردم غلبه کنم، من نمی تونستم صحبت کنم اما با انگشتان دستم عدد 9 رو بهش نشون دادم بعدش که حالم بهتر شد پرستار اومد تو اتاقم و من رو مبارز صدا کرد! اون گفت: - می دونی چرا این رو بهت گفتم؟ برای اینکه تو دردی رو که در حد 10 بود، 9 گفتی. اما این حقیقت نداشت من 9 رو نشون دادم اما نه به این خاطر که شجاع بودم! دلیل من برای اینکه عدد 9 رو نشون دادم این بود که می خواستم 10 رو نگه دارم. این دردی وحشتناکی که الان دارم میکشم لایق اون شماره 10 هست. کتابی تلخ و همزمان شیرین.... دوباره سمتش نمیرید ولی دلتون نمیخواد هیچوقت فراموشش کنید! بنظر ترجمه ی میلاد بابا نژاد ترجمه ی بهتری هست برای این کتاب.

این کتاب رو من با صدای یکی از بهترین دوستانم شنیدم...وقتی که از کلاس درس جیم زدیم و رفتیم در سالن اجتماعات..چند نفری نشستیم و اون برامون خوند... البته نرسیدیم تمومش کنیم و من هم هیچ وقت دلم نخواست با ادامه دادنش با صدای خودم ، صدای اون رو کمرنگ کنم 😐 واقعا قشنگ بود. دلم تنگ شد برای اون روز ها🙁😭

بی نظیر بود من و کسی که دوسش داشتم همزمان با هم این کتاب رو میخوندیم یه جا نوشته بود درباره ی مرگ آگوستوس فقط میتونم با خود آگوستوس صحبت کنم

بعضی کتابا هستند دلت میخواد دوباره به دنیا بیای و حس خوندن دفعه اول اون کتاب و تجربه کنی این رمان از هموناس🥺 کتاب، داستان دختر نوجوونی به نام هزل گرِیس رو بیان می‌کنه. دختری که از سیزده سالگی درگیر سرطانه و حالش مدام بدتر و بدتر می‌شه. هزل با دوتا پسر دوست می‌شه که اونا هم مشکلاتی تقریبا مشابه دارن. این سه نفر با هم یه رابطه‌ی جالب رو شکل می‌دن و تجربه‌های هیجان‌انگیزی رو رقم می‌زنن «دنیا کارخانه‌ی تحقق آرزوها نیست.» از اون کتاباییه که نمی‌دونم در وصفش چی باید بگم.دردناکه 💔 بی نهایت دردناکه. جیگر آدم رو می‌سوزونه 🥺و کاری می‌کنه که بعد از خوندنش تا چند روز حالِت «یه جوری» باشه. (از معدود کتابایی بود که موقع خوندنش گریه کردم) ولی در عین حال، با خوندنش کلی می‌خندی و از یه عالمه دیالوگای جالب و جذاب، لذت می‌بری. جان گرین نویسنده‌ی خیلی توانمندیه. به راحتی می‌تونه کاری کنه که خواننده با شخصیتاش احساس راحتی کنه و حس کنه مدت‌هاست اونا رو می‌شناسه. (این حالت رو توی وفور کاترین‌ها هم دیدم. رسما احساس می‌کردم شخصیتاش دوستای خودمن.) شخصیتای این داستان، زنده‌اند. افکارشون، رفتارهاشون، تصمیماشون، احساسات عمیقشون، شجاعتشون...همه و همه برای ما باورپذیر و قابل درکه. این که سعی می‌کنن توی موقعیتای بد به داد همدیگه برسن یا روحیه‌ی همدیگه رو حفظ کنن خیلی قشنگ و به یاد ماندنیه.این کتاب یه فیلم هم داره که شاید خیلیاتون اونو دیده باشید. ولی اگر هنوز فیلمو ندیدید، شخصا توصیه می‌کنم که برید سراغ کتاب. فیلمش خیلی جذاب و باکیفیته و انقدر عالی بوده که شهرت زیادی کسب کرده؛ ولی کتابش خیلی دوست‌داشتنیه. خیلی 🫀🥺 فیلم های زیادی با موضوع سرطان و عشق نوجوانی دیدم ولی هیچ کدومشون به پای این نمی‌رسه و خاصهه واقعا 💫🫂🌚

به قدری از این کتاب خوشم میاد که حس میکنم با دیدن فیلمش به داستان و نویسنده خیانت می کنم. پیشنهاد میشه.

عالی بود 🌱 و پایانه کاملا متفاوتی داشت این کتاب حس عجیبی به ادم میداد اینکه واقعا معلوم نیست فردایی باشه یا نه یا اگر هم ما باشیم عزیزانمون هم باشند یا نه؟ و به من یه تلنگری زد که قدر لحظه های زندگیمو بهتر بدونم. شخصیت های اصلی این داستان به این درک رسیدن که زندگی خیلی کوتاهه و امکان داره فردایی وجود نداشته باشه پس از امروزشون بهترین استفاده رو میکنن. به نظرم این کتاب پر از تضاد های جالب و فوق العاده اس. هیزل شخصیت آروم ، گوشه گیر و منزوی و درونگرای داستانه و در نقطه مقابلش آگستوس شخصیت پر جنب و جوش، شاد ، و برونگرای داستانه. توی روند داستان این تفاوت های هیزل و آگوستوس کم کم از بین میره و دونیمه ناقص به یک وحدت کامل تبدیل می شوند که غم های زندگی رو برای هم شیرین و قابل تحمل میکنن‌. با شخصیت های داستان راحت میشه ارتباط گرفت. و جان گرین در نحسی ستارگان بخت ما فضای اغراق آمیز و رویایی ای نساخته و تا جایی که تونسته واقعیت هارو به تحریر در آورده، تلخی در کنار شیرینی ، امید همراه ناامیدی، و.... و اسم این کتاب که واقعا با داستانش مربوطه همون‌طور که در مقدمه متوجه میشیم برگرفته از نمایشنامه ژولیوس سزار شکسپیره. در بخشی که کاسیوس به بروتوس میگه :« بروتوس عزیزم، خطا در ستارگان بخت ما نیست، بلکه در خود ماست چرا که ما فرودستانی بیش نیستیم.» ✨✨✨

چرا ایپابشو نمیذارید؟ واقعا عجیبه که نسخه متنی همه کتابای جان گرین هست تو طاقچه جز این یه دونه

بعضی از توریست ها فکر می کنند آمستردام شهر گناهه اما راستش اینجا شهر آزادیه ولی تو آزادی ، بیشتر مردم گناه رو انتخاب می کنند.🥀

خیلی قشنگه..البته من نسخه ترجمه و زبان اصلی‌شو هم خوندم..بعلاوه فیلمش..همه و همه لذت بخش بود اما نسخه زبان اصلی‌ش یه چیز دیگه‌ست! به هرحال از اون کتابهاست که حتما باید بخونین;)

من نسخه چاپیشو خوندم وعاشق کتابش شدم داستانو خیلی خوب از زبان یه دختر 16-17 ساله گفته اون غمی که تو جای جای کتاب حس میشه خیلی منحصر به فرده... عالییییییی

خیلی زیبا بود. اولین کتاب صوتی بود که گوش میدادم و عالییی بود

من بچه ای یازده سالم کسی برام کتاب نمی خره لطفا رایگان هارو بیشتر کنید

خیلی زیبا بود... نکته دردناک قضیه اینه که این یه داستان واقعی نیست،اما روایتی از واقعیت زندگی خیلی از بچه هاییه که هنوز جرعه ای از جام بزرگ زندگی نچشیدن و به این بیماری مبتلا میشن و خنوز شعله نکشیده، خاموش میشن... بارها بغض کردم،بارها و بارها.... راوی رو دوس داشتم و موسیقی متن هنگام خوندن کتاب عالی بود متشکرم و به بقیه پیشنهاد میکنم.

داستان عالی بود و تغییر لحن گوینده در قالب شخصیت های مختلف داستان، عالی تر.

رمانی بسیار زیبا و عاشقانه است. هر بار که سر کتاب میرم با هیجان بیشتری میخونم. بخصوص از زمانی که بیماری آگوستوس (گاس) پیشرفت کرد. به نظر من آگوستوس نباید از دنیا میرفت و پایانش شیرین تر بود.

مردم خواهند گفت اینکه او اثر کمتری از خود برجای خواهد گذاشت و آدم های کمتری اورا به یاد خواهند داشت و عشق او عمیق بوده ولی گسترده نبوده غم انگیز است! ولی این غم انگیز نیست... این یک موفقیت است این قهرمانانه است مگر قهرمان واقعی بودن چیزی جز این است؟!

من عااااشق این کتابم چاپشو دارم وهزار بار خونده و فیلمشو دیدم اول فیلمشو دیدم چون با انتخاب درست بازیگرا درک بهتری از شخصیت هاش پیدا کردم من که دوست داشتم

من عاشق این کتابم

من کتاب چاپیشو خوندم .عااالییی بود

فیلمش رو پارسال دیدم، قشنگ اما غم انگیز و البته انسانی یادم که افتاد دلم خواست دوباره ببینم کتابش هم بدون شک زیباست