نظرات کاربران درباره کتاب صوتی آخرین سخنرانی

به سال ۲۰۰۷ می‌رویم: رندی پاش، ۴۷ ساله، پدر سه فرزند ۲، ۳ و ۶ ساله، استاد علوم کامپیوتر کارنگی ملون و متخصص در «دنیاهای مجازی» دارای سابقۀ همکاری با الکترونیک آرتس، والت دیزنی و گوگل. افرادی با چنین رزومه کم نیستند اما آنچه پاش را متمایز می‌کند فرصت آگاهانه و کم او برای زندگی است: رندی تنها سه تا شش ماه فرصت دارد... در محیط‌های آکادمیک بنا به رسم معمول از افراد مختلف و غالبا موفق، دعوت به سخنرانی می‌شود و از آن‌ها می‌خواهند فرض کنند «آخرین سخنرانی زندگی خود» را انجام ‌می‌دهند تا مخاطبان ببینند حاصل عمری کار و تجربه چگونه در یک سخنرانی خلاصه خواهد شد. زمانی که از رندی پاش، دعوت به سخنرانی شد می‌دانست که این جلسه واقعاً «آخرین سخنرانی» او خواهد بود. پس از آن کتاب «آخرین سخنرانی» را با همکاری جفری زاسلو روزنامه‌نگار نشریهٔ وال استریت ژورنال نوشت که مدت‌ها از جمله پرفروش‌ترین کتب آمریکا شد. این کتاب رو واقعا دوست داشتم. از جمله زندگی‌نامه‌های مختصر و مفید است که چیزی برای گفتن و آموختن دارد و وقت را با شرح حال‌های طولانی و توصیف‌های ملال‌آور هدر نمی‌دهد. ایده سخنرانی درباره زندگی، رویا، امید و بلند پروازی و ... در واقع، کارنامه‌ای که نشون بده چه بودی و چه کردی و جایت در تراز این دنیا کجا بود و همچنین میراثی از تفکر که برای فرزندانت به یادگار بمونه ایده‌ای ستودنی و بسیار آموختنی است: «من خود را بر کاغذی نوشتم و داخل بطری انداختم، باشد که روزی فرزندانم این بطری را از آب بگیرند و مرا بخوانند…» حس خوب رندی پاش از زندگی، و ارزشی که برای آن قائل بود را از خلال جملات کتاب دریافتم و امیدوارم شما هم از خواندنش لذت ببرید. پس از پایان سخنرانی، دکتر کوهن رئیس دانشگاه کارنگی ملون، پشت تریبون قرار گرفت و در حالی که صدایش می‌لرزید گفت: "رندی! ما برای حفظ یاد و خاطرۀ تو، پلی با نام «رندی پاش» میان دانشکدۀ علوم کامپیوتر و دانشکدۀ هنر خواهیم ساخت و می‌دانم پس از تو نسل جدیدی از دانشجویان که تو را نمی‌شناسند هنگام عبور از روی پل خواهند پرسید «رندی پاش که بود؟» و دیگرانی که تو را می‌شناسند از تو برای آنها خواهند گفت. بسیار متأسفم که وجودت را درک نمی‌کنند اما قطعا اثری که از تو بر جامانده را تجربه خواهند کرد…"