نظرات کاربران درباره کتاب صوتی ۹۷۶ روز در پس کوچه های اروپا

⭐ بهترین #سفرنامه ای که تا امروز خوانده‌ام. 👍 🔵 محمد دلاوری را به عنوان خبرنگار صدا و سیما می‌فرستند بلژیک و او هم این سه سال زندگی در بروکسل را از جنبه‌های مختلفی روایت میکند. بیشتر اتفاق‌ها در بروکسل میگذرد اما از سفرهایش به پاریس، ونیز، ایتالیا و چند جای دیگر هم رد پایی هست؛ کوتاه و گذرا. اگر سفرنامه‌های منصور ضابطیان بیشتر جنبه‌ی ادبی و روح زندگی دارد و متمرکز بر فرهنگ است، سفرنامه محمد دلاوری اما - به تناسب شغل و علاقه‌اش- جنس شناخت و بررسی دارد. در هر جایی که گذرش می‌افتد، سَرَکی می‌کشد تا ساز و کار و بنیادش را بررسی کند، دنبال خبر و داستان است و البته سعی کرده بی‌طرف باشد. نحوه حکمرانی در کشور، اجاره‌ کردن خانه، اداره‌ی جامعه مسلمان بلژیک و مدیریت اعتراضات مدنی را می‌شود در این کتاب دید. از تنوع نژادی دانش‌آموزان مدارس تعریف می‌کند و ارتباط برقرار کردن پسر ۷ ساله‌اش که هیچ فرانسه نمیداند در این محیط غریب تا برنامه‌های آموزشیشان مشتمل بر اردوها و کلاس‌های شنا. از سیستم‌ جمع‌آوری زباله که اگر زباله‌هایت را درست تفکیک نکنی، نمی‌برندش. از جوک‌های بلژیک می‌گوید( بلژیکی‌ها معروفند به گیج بودن در اروپا و بعضی وطنی‌ها اسم کشور را گذاشته‌اند بِلگیج. 😁) حتی از اینکه خانمی در همسایگی‌اش هر روز با خَرَش راه می‌افتاده برود پیاده‌روی و در راه از قربان صدقه و بوسه چیزی برای الاغش کم نمیگذاشته. از اینکه بنظر خیلی‌ها، بلژیک جایی شبیه به قم ایران است در نسبت اروپایی خود و کم مانده تا چند سال آینده اسم "جمهوری اسلامی بلژیک" را رویش بگذارند. 🔵 جالبترین بخش برایم، جایی است که درباره اعتراضات مدنی صحبت می‌کند. عموم اعتراضات سیاسی در قالب حزبی پیگیری می‌شود. مذاکرات اصلی بر دوش رهبران حزب است و تجمعات مردمی تنها جنبه‌ی اهرم فشار بر بالادست را دارد. افراد وقتی رهبرانشان بگویند جمع می‌شوند و در خیلی از تجمعات، گویا حتی موضوع را نمی‌دانند! برایشان چند ساعتی است که فقط به جایی رفته باشند، دوستان جدید پیدا کنند، برقصند و بازی کنند و وعده‌ای غذایی به رایگان بخورند و پول مختصری بابت چند ساعت حضورشان را بگیرند و بقیه کارها را به مسئولین حزب واگذار کنند. هزینه‌ی غذا و پول تو جیبی‌شان با حزب است. این مخارج از حق عضویتشان در حزب تامین می‌شود. در دوران بحران اقتصادی اروپا، اعتصاب‌ها مقابل اتحادیه اروپا شکل می‌گرفت. هر روز مختص به گروهی: کارگران، معلمان، آتش‌نشان‌ها و به همین ترتیب. نیروهای خدماتی مانند پلیس نمی‌توانند همگی با هم اعتصاب کنند. در نتیجه روز اعتصاب پلیس، نیمی از پلیس‌ها در جبهه‌ی معترضان هستند و نیم دیگر مراقب نظم. 😁 حتی روزی بیش از 60% از کارمندان اتحادیه اروپا اعتصاب کردند اما گروه کارمندانِ اعتصاب نکرده، کار را به گونه‌ای انجام می‌دادند که روند با روزهای عادی تفاوتی نداشت و کار مراجعان زمین نمی‌ماند! یک روز تجمعی بوده، مربوط به حمایت از فلسطین. بیشتر حاضران، عرب بوده‌اند و مشغول به خودشان و بی توجه به سخنران. در چنین جمعی، وجود مردی بلژیکی حدود ۷۰ ساله که با دقت نشسته و به سخنرانی گوش می‌کند و حتی یادداشت برمی‌دارد، جلب توجه می‌کند. دلاوری سر صحبت را باز می‌کند. ادامه ماجرا از زبان خودش: "حرف را میکشانم به فلسطین. می‌خواهم بدانم ژوزف بلژیکی را چه انگیزه‌ای به حمایت از فلسطین کشانده است. می‌گوید من سالهاست که هر وقت احساس کرده‌ام در جایی از جهان طبقه‌ای مورد ستم قرار می‌گیرد اعتراض کرده ام ..." 🔵 فضای ذهنی دلاوری ممکن است باب طبع خیلی‌ها نباشد. بالاخره مجری فعال صدا و سیماست و این خودش تا حدود زیادی مشخص می‌کند که خط اصلی فکری‌اش در چه فضایی قرار دارد(یا لااقل مجبور است چنین وانمود کند). با این حال، دوست‌داشتنی است و هنوز یک منتقد امیدوار باقی مانده. عاقبتش ختم به خیر. خرداد ۱۴۰۱

چرا نسخه چاپی اش نیست؟

یک خاطره نویسی خوب و جذاب که شما دقیقا حس می کنید در داستان حضور دارید.

بنام خدا کتاب خوبی بود . خیلی عالی و بیطرفانه ما رو با زوایای پنهان اروپا آشنا میکرد. احساس میکردم که در آنجا زندگی میکنم. بسیار ساده و روان و زیبا توصیف شده بود. ای کاش خیلی خیلی طولانی تر می بود و گسترده تر

فوق العاده شیرین

کتاب جالبی هست واقعیتهای زندگی در یک کشور اروپایی از خیلی جهات را بهمون میگه صدای نویسنده هم عالیه🙂

از شنیدن این کتاب با صدای خود آقای دلاوری لذت بردم. موسیقی های بین فاصله ها خوب و تنظیم شده بود کیفیت صدای گوینده هم عالی همچنین متن خود کتاب هم به زبانی نوشته شده که بیننده یا شنونده از اون لذت میبره. در کل عالی

نویسنده قلم بسیار جذاب و روانی داشت بسیار دلنشین روایت شد........

👏👏👏

نویسنده با روایت شیرین و گیرا و با حس شوخ طبعی . شنونده رو به خوبی جذب می کنه

دلاوری جزو خلاق ترین و خوش فکر ترین خبرنگاران ایرانی هست و این اثرشم جزو کتاب های خوب سفرنامه هست و با متنی روان و دیدی منطقی اروپا رو روایت کرده بود. قطعا ارزش گوش دادن داره. البته بین کتب سفرنامه اثری مثل جانستان کابلستان یک لول از این بالاتره.گویندگی که صدای خودش بود خوب بود امتیاز ۸ از ۱۰

روایت بسیار روان و سلیسی داشت "و در پایان هیچ جایی وطن نمی‌شود"

عالی

نویسنده طی یک سفرنامه مختصر و مفید، شرح سفر سه ساله اش رو به بلژیک بیان کرده نقطه قوت کتاب، دید بی طرفانه نویسنده هست که سعی کرده واقعیت هارو ثبت منن

حسن بزرگ این کتاب این هست که همه چیز از نگاه تیزبین و پرسشگر یک خبرنگار با تجربه و با سواد به شنونده منتقل شده . نثر و بیان آقای محمد دلاوری بسیار شیوا ، روان و جذاب هست و تجارب بسیار شنیدنی و با ارزشی از اروپا را به شنونده منتقل می کنند . از ایشان سپاسگزارم و برایشان آرزوی موفقیت روزافزون دارم

هر چند که با بعضی دیدگاه های آقای دلاوری موافق نیستم اما در کل کتاب بدی نیست ارزش یکبار خواندن یا بهتر بگم شنیدن را دارد

جذاب، سرگرم کننده و حتی آموزنده

کتاب، سفرنامه‌ی محمد دلاوری به بلژیک و برخی دیگر از کشورهای اروپایی است. محتوای جالبی داشت و جذاب بود. گویندگی آقای دلاوری هم شیوا و روان بود. اما بهتر بود نسخه‌ی صوتی به قسمت‌های بیشتری تقسیم شود، مثلا قسمت‌های ۷۰ و ۹۰ دقیقه‌ای، سه چهار قسمت کوتاه‌تر می‌شدند تا استفاده از نسخه‌ی صوتی راحت‌تر شود. در کل گوش دادن این کتاب و خواندنش خالی از لطف نیست و پیشنهاد می‌شود.

باسلام سفرنامه نویسی بسیار جذاب بخصوص که با گویندگی بسیار جذاب خود نویسنده آقای دلاوری هم همراه شده به جذابیت کتاب افزوده . معمولا اکثر افراد از کشورهای اروپایی مثل المان انگلیس فرانسه ایتالیا و.‌‌‌‌... چیزهایی جسته گریخته میدانیم ولی من شخصا چیز زیادی در خصوص بلژیک نمیدونستم که در این سفرنامه به آنها پی بردم من دوبار البته با فاصله زمانی ۶ ماهه این کتاب را گوش دادم وشنیدن این کتاب را توصیه میکنم

خوبی مطالعه این کتاب برای من این بود که به ماهیت عجیب اقای دلاوری بیشتر پی بردم.جالبه جمهوری اسلامی به چه کسایی پول مفت میده.خیلی رنده اقای دلاوری