کتاب داستان برای سنین ۱۲ سال تا ۱۴ سال

آیا در میانه‌ جنگ، عشق هم متولد می‌شود؟ آیا جنگ و عشق می‌توانند در کنار یکدیگر باشند؟ جمشید خانیان در کتاب عاشقانه‌های یونس در شکم ماهی، داستانی زیبا و لطیف آفریده است که به این سوال پاسخ می‌دهد.

سارا به همراه خانواده‌اش در آبادان زندگی می‌کند، پدر سارا که تعمیرکار پیانو است و از موسیقی هم سر درمی‌آورد، همیشه دلش می‌خواهد برای دخترش یک پیانو بخرد؛ چون دست‌های کشیده‌ی سارا جان می‌دهد برای رقصیدن روی کلاویه‌های پیانو. بالاخره پدر موفق می‌شود و پیانوی دست دومی به نام کوکو برای سارا می‌خرد. سارا هم کم‌کم به پیانویش علاقه‌مند می‌شود. اما گویی هر علاقه‌ای روزی به چالش کشیده می‌شود! پدر برای یک دوره‌ی آموزشی به آلمان می‌رود که جنگ شروع می‌شود.

سارا همراه با مادر و برادرش، سامان، و عمو غازی و همسر باردارش، عنقا خانم و البته پیانوی عزیز سارا، سوار وانتی می‌شوند که به اهواز می‌رود. آن‌ها می‌خواهند از جنگ فرار کنند اما در میانه‌ی‌ راه، پسر نوجوانی به نام یونس را می‌بینند که همراه با مادربزرگش است. جایی برای این دو نفر در وانت نیست مگر اینکه کوکو را پایین بگذارند…

بچه محل نقاش‌ها یک مجموعه خیلی دوست‌داشتنی از محمدرضا مرزوقی است که زندگی خفن‌ترین نقاش‌های دنیا را در قالب داستان تعریف می‌کند. البته چه داستانی! شما را همراه خودش به یک سفر خیلی جالب می‌برد که از دفترچه خاطرات دایی سامان شروع می‌شود.. همان دایی باحال خانواده که وقتی داوینچی، مونالیزا را خلق می‌کرد، کنارش ایستاده بود…

کتاب ته خیار یکی از آثار نویسنده‌ی معاصر شهیر ادبیات فارسی، هوشنگ مرادی کرمانی است. این کتاب در سبک داستان کوتاه نوشته شده است و داستان‌های مختلفی را در بر می‌گیرد که با بیانی طنز نوشته شده‌اند. در این کتاب، مرادی کرمانی به بررسی مسائل اجتماعی و فرهنگی ایران از دیدگاه خود می‌پردازد و نشان می‌دهد که چگونه تفاوت‌های فرهنگی و اجتماعی می‌تواند به بروز مشکلات و نارضایتی‌های گسترده‌ای منجر شود.

اگر به خواندن داستان‌های کوتاه درباره‌ی مسائل اجتماعی جامعه علاقه‌مندید،‌ خواندن کتاب ته خیار اثر هوشنگ مرادی کرمانی را به شما توصیه می‌کنیم. علاوه‌بر این، کتاب در دسته کتاب‌های با بیان طنز قرار می‌گیرد و اگر مایل به خواندن داستان‌های طنزآمیز هستید این کتاب برای شما مناسب است.

شاگرد ته کلاس، حرف نمی‌زند و بیشتر اوقات هم گرفته و غمگین به نظر می‌آید. زنگ تفریح‌ها غیبش می‌زند و خب معلوم است که کلی شایعه درباره‌اش به وجود می‌آید. شاید مریض است، شاید خیلی خطرناک است و به همین دلیل نمی‌گذارند کسی نزدیکش شود، شاید خانواده فوق ثروتمندی دارد که او را به یک مدرسه معمولی فرستادند تا کسی پسرشان را ندزدد، شاید… بهرحال تنها راه برای فهمیدن اینکه چرا او حرف نمی‌زند، این است که با او دوست شویم. حتی اگر به قول خانم خان، شاگرد جدید به انزوا نیاز داشته باشد…

داستان کتاب داس مرگ در آینده‌ای دور اتفاق می‌افتد، جایی که مرگ، بیماری و ناراحتی به لطف پیشرفت‌های فناوری عملا از بین رفته‌اند و یک هوش مصنوعی خیرخواهانه به نام ابر تندر، به‌طور مسالمت‌آمیزی بر زمینی متحد حکومت می‌کند. در این داستان، گروهی از انسان‌ها وجود دارند که تنها هدفشان، تکرار مرگ یک سری از افراد به منظور کنترل رشد جمعیت است.

داس مرگ جهانی بدون گرسنگی، بدون بیماری، بدون جنگ و نهایتا بدون بدبختی را به تصویر می‌کشد؛ جهانی که در آن بشریت بر همه‌چیز غلبه کرده است، حتی بر مرگ. اکنون داس‌ها تنها کسانی هستند که می‌توانند طبق دستوری که به آن‌ها داده شده، جمعیت را تحت کنترل خود درآورند. سیترا و روآن نوجوانانی هستند که باید بر «هنر گرفتن زندگی» مسلط شوند، زیرا می‌دانند که نتیجه‌ی شکست می‌تواند به معنای از دست دادن زندگی خودشان باشد.

یک خنده اساسی می‌تواند این روزها، حسابی حالمان را جا بیاورد، مگر نه؟ کار استندآپ کمدین‌ها هم همین است. یعنی بایستند جایی روی صحنه و کاری کنند که ما از خنده روده‌بر شویم. جیمی گرین هم سخت تلاش می‌کند تا به یک استندآپ کمدین درست و حسابی بدل شود. فقط یک مشکل خیلی کوچولو این وسط وجود دارد: جیمی نمی‌تواند بایستد!

وقتی تام به این فکر افتاد که دنیا باید خیلی بزرگ‌تر از چیزی باشد که او می‌شناسد، تصمیمش را گرفت. دوچرخه‌اش را برداشت و زد به جاده. او دور دنیا را با دوچرخه‌اش رکاب زد. اروپا را چرخید، به آفریقا رفت، توی آمریکا گشت و زد و از آسیا هم دیدن کرد. هرچند سفرش را تنهایی آغاز کرده بود اما در طول مسیرش دوست پیدا کرد. کلی تجربه کسب کرد. غذاهایی خورد که حتی نمی‌دانست وجود دارند و با خطرهای اساسی هم روبه‌رو شد. این داستان‌ها یک ماجراجویی تمام عیار است که حسابی جرات و شجاعتتان را زیاد می‌کند.

فیبی برادرش را از دست داده است. هرچند او اصلا در ماجرای مرگ برادر، مقصر نیست اما نمی‌تواند دست از سرزنش کردن خودش بردارد. او غصه می‌خورد و از اندوهی می‌گوید که حسابی به وجودش فشار می‌آورد. اما در کنارش هم یاد می‌گیرد که سوگواری کند و درد فقدان را بپذیرد و کم‌کم تلاش کند تا به زندگی عادی برگردد.

پی‌پی جوراب بلند یکی از شخصیت‌های دوست‌داشتنی در ادبیات تمام دنیا است. دخترک مو قرمزی که زورش از تمام مردم دنیا بیشتر است و توی یک خانه خیلی بزرگ، تنهایی زندگی می‌کند، البته اگر اسبش را به حساب نیاوریم. پی‌پی جوراب بلند خیلی محبوب است و همه بچه‌ها داستان‌هایش را دوست دارند. چون پدر و مادری ندارد که توی خانه به او گیر بدهند به مدرسه برو، شب‌ها زود بخواب، دندان‌هایت را مسواک کن، دیگه بازی بس است! دوست‌های جدید پی‌پی، تامی و آنیکا هم عاشق این هستند که وقتشان را با پی‌پی بگذارنند.

داستان درباره‌‌ی مری لنوکس، دختر ۱۰ساله‌‌ی خانواده‌‌ی بریتانیایی ثروتمند ساکن در هند است. مری، به دلیل اینکه پدر و مادرش، چندان نگاهِ خاصی به وی ندارند، مورد بی‌‌توجهی از جانب آن‌‌ها قرار گرفته است. به همین خاطر، بسیار لجباز، خودخواه و بداخلاق است. او تحت تربیت خدمتکارانِ خانواده، دختری لوس شده و هر روز بدتر از روز قبل می‌‌شود. با این حال وقتی بیماری همه‌‌گیری باعث مرگ والدین و خدمتکارانِ خانه می‌‌شود، مریِ یتیم‌‌شده را به انگلستان، نزدِ عمویش می‌‌فرستند. عمو به‌ندرت در عمارت میسلتویت (جایی که مری در آن‌‌جاست) زندگی می‌‌کند و به همین خاطر امور مری را سرخدمتکار خانه یعنی خانم مدلوک، انجام می‌‌دهد.

مری از دیدن عمارت عمو، دچار تعجب شده است و به دنبال کشف اسرار خانه است اما خانم مدلوک به او می‌‌گوید که حق ندارد در امور خانه کاوش کند. مری در اکثر اوقات در اتاقی با مارتا –خدمتکار خانه– است. مارتا کم‌‌کم به مری نزدیک شده و داستان‌‌هایی جذاب برای مری تعریف می‌‌کند. یکی از همین داستان‌‌ها درباره‌‌ی باغی دیواری است که پس از مرگِ زنِ عموی مری قفل و در باغ پنهان شده است. مری با شنیدن این داستان، مصمم می‌‌شود که باغ را پیدا کند…

ایکا باگ، جدیدترین کتاب جی.کی. رولینگ، خالق داستان‌های افسانه‌ای هری‌پاتر، است. افسانه‌ای از دنیای پریان که در حقیقت بازتابی است از دنیای مورد علاقه او، دنیای فانتزی‌های جذاب و بی حد و حصر! او این داستان را شب‌ها برای بچه‌هایش تعریف می‌کرد. اما وقتی به دلیل شیوع کرونا همه مجبور شدند در خانه بمانند، تصمیم گرفت داستانش را بنویسد و از بچه‌ها خواست تا برایش تصویرسازی کنند.