پیشنهادهایی برای نمایشگاه کتاب ۹۸

سلینجر نویسنده‌ای آمریکایی است که با کتاب ناتور دشت و فرنی و زویی خود در ایران بسیار محبوب و معروف شد. سلینجر صریح، عمیق، توانا و نکته‌بین است. او در هر کتابش، شما را به دنیایی می‌برد که با خودتان مواجه شوید و از خودتان سؤال بپرسید. کتابِ نُه داستانِ او هم، مجموعه‌ی نُه داستان کوتاه است. شاید پیش‌تر، نامِ «دلتنگی‌های نقاش خیابان چهل‌وهشتم» را شنیده باشید. این داستان، یکی از داستان‌های این مجموعه است که روایتگر جوانی است که پس از حدود نُه سال زندگی در پاریس، حالا دوباره به نیویورک برگشته است و به مدرسه‌ی هنر می‌رود و شروع به نقاشی می‌کند و سعی می‌کند که معلم نقاشی شود.

کتابِ نه داستانِ سلینجر، کتابی است که پیش‌تر انتشارات بسیاری آن را ترجمه و منتشر کرده بودند. نامِ این کتاب، در ترجمه‌ی آن به فارسی، به «دلتنگی‌های نقاش خیابان چهل‌وهشتم» تغییر یافته بود؛ اما این بار، نشر ماهی آن را با همان نام و در نمایشگاه امسال منتشر کرد.

«شهر شرنگ» داستانی از امین حسینیون، نویسنده معاصر ایرانی است. داستان درباره مردی است که تازه از زندان ازاد شده و با دنیای جدیدی روبه‌رو است. او می‌خواهد دور خلاف را خط بکشد و زندگی تازه‌ای شروع کند اما شهر تهران همچون غولی با تمام دردسرها و زشتی‌هایش جلوی او است.

«تهران با همه یه‌جور حساب نمی‌کنه، با بعضیا یه کم بیشتر کنار میاد با بعضیا کمتر، ولی با آدمی مثه من که تازه از حبس در اومده و می‌خواد دور خلافو خط بکشه، هیچ‌جوره کنار نمیاد. خشن‌ترین باج‌گیر این شهر خود تهرانه. خفتت می‌کنه، پاشو می‌ذاره رو گلوت، روزی پنجاه تومن بهش ندی خرخره‌تو له می‌کنه. مثه تیرآهنی که می‌افته رو کارگر ساختمون، خراب می‌شه رو سرت. شاید بتونی خودتو نجات بدی، ولی شک نکن سالم نمی‌مونی.»

امین حسینیون متولد ۱۳۶۱ در شهر تهران است. در دانشگاه درس سینما با گرایش فیلمنامه‌نویسی خوانده و در رشته کارشناسی ارشدِ ادبیات نمایشی فارغ‌التحصیل شده. در این سال‌ها فیلمنامه و داستان و مقاله هم نوشته و ترجمه کرده است. اولین کتاب داستانی‌اش «سیاسیا در شهر مارمولک‌ها» است که نشر چیستا در سال ۱۳۸۷ منتشرش کرده و تصویرگرش توکا نیستانی است. دو رمان بزرگسال «ماجرای کفترکش» و «ماجرای خونزاد» هم از کارهای او است.

قصابی بلوچی، تنها گوشه‌ای از صحنه‌ها و وقایعِ وحشیانه‌ی جنگ‌های افغانستان را به شما نشان می‌دهد. داستانِ جوانی بلوچی است که در درخواست عمویش به‌صورت غیرقانونی از مرز افغانستان خارج می‌شود تا به عمویش در قصابی کمک کند. اما در اولین روز، با صحنه‌ای تکان‌دهنده مواجه می‌شود: عمویش او را به غاری می‌برد و نعشِ سه مرد را به او نشان می‌دهد که از دیوار آویزان شده‌اند. عمو از برادرزاده‌اش می‌خواهد که آدم‌کشی کند و برای این کار، چندین تمرین به او می‌دهد تا ابتدا کارش را با کشتن سگ و گاو شروع کند. در این میان، جوانِ بلوچی، دفتر خاطره‌ای از عمویش پیدا می‌کند و متوجهِ داستان زندگی عمویش می‌شود و سؤال‌های تازه‌ای درباره‌ی زندگی عمویش برای او ایجاد می‌شود.

این کتاب، اثر مجتبی موسوی کیادهی است و انتشارات نگاه آن را در نمایشگاه امسال رونمایی کرده است.

ربه‌کا سولنیت این کتاب را در ۲۰۰۳ و اوایل ۲۰۰۴ نوشت تا از امید دفاع کند. متنی که پیش رو دارید تا حدی راجع به لحظاتی چند از امید است؛ این کتاب در مواجهه با ناامیدی عظیم در اوج قدرت دولت بوش و آغاز جنگ عراق نوشته شد. زمانی که مدت‌ها پیش سپری شد اما ناامیدی، شکست‌باوری، بدبینی و فراموشی و مفروضات بنیادینش متفرق نشده‌اند، حتی با این که غریب‌ترین و باشکوه‌ترین اتفاقات باورنکردنی رخ داد و گذشت. هنوز شواهد بسیاری برای دفاع وجود دارد.

«امید در تاریکی» در قالب یک مقاله حدود شش هفته پس از شروع جنگ امریکا با عراق نوشته شد، خیلی زود در اینترنت منتشر و همه‌گیر شد و در رسانه‌های مختلف از آن استقبال شد. ربه‌کا سولنیت در این کتاب درباره امید به تغییر در جامعه جهانی سخن می گوید، از مبارزات مردم با ظلم و زور می‌گوید، از بهار عربی حرف می‌زند و از امید به آینده می‌گوید.

این کتاب، کتابی است برای کسانی که به علوم حقوق و جامعه‌شناسی علاقه‌مند هستند. کتابی که به بهانه‌ی بحرانی منتشر شده است که در سال ۲۰۱۶ تعدادِ زیادی از مردم سوریه و عراق و افغانستان با بدترین شرایط ممکن به سوی اروپا سرازیر شده‌اند؛ شرایطی که کم از جنگ‌های جهانی نداشت و هر سال هم به تعداد آن‌ها به دلایل مختلف اضافه می‌شود. موضوع این کتاب، در مرحله‌ی اول، درباره‌ی شرایط و حقوق آوارگان جنگ و پناهجویان و انسان‌های بی‌خانمان است؛ در حالی که سازمان‌های حقوق بشری کمک چندانی به وضعیت زندگی این آواره‌ها نکرده‌اند.

اگر موضوع آوارگان وقایع جدید سیاسی جهانی، ذهنتان را به خود مشغول کرده است، کتابِ «حقِ حق‌داشتن» را به شما پیشنهاد می‌کنیم؛ کتابی که استفانی د گویر و آلیستر ها آن را نوشته‌اند و نشر نو در تازه‌های نمایشگاه ۹۸ آن را منتشر کرده است.

ایلانو در آتش، نام مجموعه‌داستانی از نویسنده‌ی مکزیکی به نام خوان رولفو است که با گذشت دو سال از زمان انتشارات آن شهرت جهانی پیدا کرد. «زمینی که به ما داده‌اند» نامِ یکی از داستان‌های این مجموعه است که ابتدا در مجله‌ی ادبی کوچکی در یکی از شهرتان‌های مکزیک چاپ می‌شد و همین داستان او باعث انقلابی در ادبیات مکزیک می‌گردد. ادبیات او، پخته و دقیق و باجزئیات است و معانی عمیقی لابه‌لای سطور نوشته‌هایش وجود دارد.

داستانِ «زمینی که به ما داده‌اند»، داستانِ مردمان و زنانی است که به‌صورت شبحی وارد زمین کشاورزی می‌شود و شروع می‌کنند به کاشتن ذرت در زمینی که زرد است و بی‌رمق لم‌یزرع. انتشارات جامی آن را برای نمایشگاه ۹۸ منتشر کرده است.

«خدا موجودی متشخص است که می‌توانیم با ایجاد رابطه‌ای شخصی با او حیات داشته باشیم.»

این جمله، مهم‌ترین قسمتِ این کتاب است. این کتاب، با تأکید وجهِ فلسفه‌ی الهیات تلاش می‌کند که ارتباط فلسفه و الهیات را بیشتر واکاوی کند و پژوهش‌های الهیاتی و فلسفی را به آن مرتبط می‌کند. اگر به مبحثِ الهیات علاقه دارید، پیشنهاد می‌کنیم که این کتاب را از دست ندهید.

این کتاب، درباره‌ی رابطه‌ی فلسفه و الهیات است که در پنج فصل نوشته شده است و نهایتاً تلاش می‌کند که سؤالی را پاسخ دهد که دغدغه‌ی بسیاری از کسانی است که در بابِ الهیات تفحص می‌کنند: چطور جهانی که مفهومی به نامِ «شر» در خود دارد، با جهانی دمساز می‌شود و پیوند می‌خورد که از ذاتِ خدایی حرف می‌زند که سراسر خوبی است. این کتاب، نوشت ونسان برومر است که انتشارات تیسا آن را منتشر کرده است.

«یحیای زاینده‌رود» مجموعه‌ داستان‌های نویسنده معاصر، کیهان خانجانی است. داستان‌های این مجموعه عبارتند از «روضه‌الشهدا»، «پونه»، روشنای یلداشبان»، «قصه به سر نمی‌رسد»، «پلنگ مهتابی تاریک»، «به استناد پاسگاه» و «یحیی زاینده‌رود».

در داستان‌های این مجموعه مرگ عنصر اصلی و ثابت است، «گذشته» از دیگر مفاهیمی است که در داستان‌های کتاب حضور پررنگ دارد و نکته دیگر این که داستان‌ها در اصفهان می‌گذرند و اصفهان همچون شخصیتی ثابت در تمام آنها خودنمایی می‌کند.

خانجانی پیش از این اثر رمان «بند محکومین» و مجموعه «سپیدرود، زیر سی‌وسه پل» را نوشته بود که اولی جایزه احمد محمود را ازآن او کرد.

داستانِ «دریا؛ دریا»، داستانِ مدیرِ سالخورده‌ی تئاتر است که برای نوشتن زندگی‌نامه‌اش، در آخر عمر خود به ساحلی خلوت می‌رود و در آنجا عشق دوران جوانی‌اش را دوباره پیدا می‌کند و همین ملاقاتِ او باعث می‌شود که درکِ متفاوتی نسبت به زندگی و رابطه و عشق پیدا کند.

کتابی که مباحثِ فلسفی را آنچنان با داستان و ادبیات همراه می‌کند که لذت را برای خوانندگانِ علاقه‌مند به فلسفه

دوچندان می‌کند.  مرداک، فیلسوف و نویسنده‌ای ایرلندی که شاگرد ویتگنشتاین، فیلسوف بزرگ آلمانی قرن ۱۹ بود و در تمامِ آثارش پیوند فلسفه و ادبیات مشهود است. «دریا؛ دریا» مهم‌ترین کتابِ مرداک است که جایزه بوکر را هم در سال ۱۹۷۸ از آن خود کرد. این کتاب برای اولین بار در نمایشگاه کتاب امسال توسط نشر نیماژ منتشر شده است.

رمان دنباله‌دار «راهنمای کهکشان برای اتواستاپ‌زن‌ها» مشهورترین اثر نویسنده‌ معروف انگلیسی، داگلاس آدامز و از پُرخواننده‌ترین، مطرح‌ترین و موفق‌ترین رمان‌های طنزآمیز و پست‌مدرنیستی ادبیات معاصر جهان است. این رمان با استقبال گستردهٔ خوانندگان و اقبال منتقدان ادبی روبه‌رو بوده است. داگلاس آدامز این رمان را سال ۱۹۷۸، در قالب فصل‌های به‌نسبت مستقل اما پیوسته، به عنوان داستان‌های دنباله‌دار کوتاه برای رادیو بی‌بی‌سی نوشت و سال ۱۹۷۹ در قالب رمان منتشر کرد.

داستان «راهنمای کهکشان برای اتواستاپ‌زن‌ها» درباره سفر کهکشانی پُرماجرای مردی میان‌مایه از طبقهٔ متوسط انگلیس به نام آرتور دنت و نقش ناخواسته او را در یافتن معنای زندگی است آدامز در این اثر با نقل داستانیِ ماجراهایی که در فضای بین‌کهکشانی و سیاره‌هایی دور از کرهٔ زمین رخ می‌دهند، زمین، زمان، قدرت، مراجع و اتوریته‌های جهان معاصر، آدم‌ها و مفاهیم، افکار و کردار انسان‌ها را با زبانی کنایی و طنزی متعالی به نقد می‌کشد.
پیشنهاد می‌کنم اگر جلدهای قبلی کتاب را نخوانده‌‌اید، ابتدا سراغ آنها بروید.

«کبوتران روی چمن» مهم‌ترین اثر نویسنده آلمانی وُلفگانگ کؤپن است. این اثر یکی از رمان‌های سه‌گانه «پس از جنگ» این نویسنده محسوب می‌شود. تمام داستان این رمان در بازه زمانی یک روزه در شهری در آلمان اشغال شده می‌گذرد. جایی که صدای هواپیماهای جنگی برفراز شهر بر تنش‌ زندگی‌ها می‌افزاید، ما شاهد زندگی مردمانی هستیم که قربانی جنگ و وحشت ناشی از آن هستند. کبوترانِ روی چمن در سال ۱۹۶۲ موفق شد جایزه ادبی بوشنر را از آنِ خود کند.

کؤپن کودکی‌اش را در خانهٔ دایی‌اش سر کرد که عاشق ادبیات و هنر بود. شخصیتی ناسازگار و تک‌رو داشت. در اواخر دهه ۱۹۲۰ به برلین رفت. آنجا برای چند نشریه مقاله می‌نوشت و در کنار آن می‌خواند و تحصیل می‌کرد و به تئاتر می‌رفت. در ۱۹۳۴ نخستین رمانش را با نام عشق ناگوار نوشت. وقتی این رمان در ۱۹۳۴ منتشر شد، کؤپن در لاهه زندگی می‌کرد. همان‌جا بود که دومین رمانش، دیوار لرزان، را هم نوشت. کوپن اواخر دههٔ ۱۹۳۰ مخفیانه به آلمان بازگشت، مدارک کافی برای کار در هلند نداشت. شغلی در صنعت سیننا به عنوان فیلم‌نامه‌خوانی دست‌وپا کرد و برای بقا در رژیم نازی مشی تک‌رو و تحریک‌کننده‌اش را کنار گذاشت.

کبوتران روی چمن، گلخانه و مرگ در رم رمان‌های سه‌گانهٔ پس از جنگ کؤپن هستند که به ترتیب در ۱۹۵۱، ۱۹۵۳ و ۱۹۵۴ منتشر شدند. او پس از این سه‌گانه رمانی ننوشت.

«جعبه‌ی پرنده» جاش ملرمن فضایی پساآخرزمانی دارد. در این داستان موجوداتی وجود دارند که اگر به انها نگاه کنید، در همان لحظه تصمیم به خودکشی می‌گیرید و در کمتر از چند ثانیه بدون این که دردی احساس کنید یا به چیزی خاص فکر کنید زندگی تان را خیالی ساده تمام می‌کنید. در فضای این رمان باید وقتی از فضای بسته خارج می‌شوید چشمتان را با دستمالی ببندید و بینایی‌تان را به صفر برسانید تا مرتکب خودکشی نشوید.

مالوری و دو فرزندش در این میان به دنبال پناه‌گاهی هستند اما با چشمان بسته. اقتباس سینمایی این رمان توسط سوزان بیر یکی از پرمخاطب‌ترین فیلم‌های ژانر وحشت ۲۰۱۸ است. ساندرا پولاک، تراوانته رودز، دانیل مک دونالد، جکی ویور در این فیلم هیجان انگیز بازی می‌کنند.

«اگر سنگی را در دست گرفته‌ای، به درون رودی بیندازی، تأثیر چندانی بر آن ندارد. آب به‌آرامی از هم می‌شکافد و موج خیلی کوچکی در سطح آب پدید می‌آید و سپس صدای چلپی که در هیاهوی آب‌های روان به خاموشی می‌گراید. حال اگر همان سنگ را به برکه‌ای بیفکنی، تأثیر آن نه‌تنها نمایان بلکه پایدارتر خواهد شد. از محل تلاقی‌ سنگ با آب حلقه‌ای به‌وجود می‌آید و در چشم‌به‌هم‌زدنی آن حلقه به حلقه‌های دیگر تکثیر می‌شود. در تمام سطح آب پخش می‌شود و برکه را نیز درگیر خود می‌کند. از درون هر حلقه، حلقه‌ای دیگر متولد می‌شود تا اینکه آخرین حلقه به خط پایان خود در لبه‌ی برکه می‌رسد. رود به هیاهو و تلاطم خو گرفته است. هیچ چیزی برای او غیرعادی و خارج از کنترل نیست. اما تنها یک سنگ برای برهم‌زدن آرامش برکه کافی است. برکه وقتی با سنگی روبه‌رو شود، دیگر آن برکه‌ی سابق نمی‌تواند باشد.»

این کتاب، از کتاب‌های پرفروشِ سال ۹۷ بوده است که مخاطبانِ زیادی را در طیف‌های مختلف سنی در بر گرفته است. الیف شافاک نویسنده‌‌ی اهل فرانسه‌ی این کتاب، نویسنده‌ی خوش‌نام و خوش‌آتیه‌ای است. او تابه‌حال ده رمان به زبان‌های ترکی و انگلیسی و فرانسوی منتشر کرده است. ملت عشق، درباره‌ی درگیرشدنِ زنی به نام اللا با شمس است که تصورش را از عشق دگرگون می‌کند.

«کیم هیون هی» داستان زندگی زنی جاسوس است که از زبانِ خودش زندگیِ دردناک و در عین‌حال پرکشش خود را تعریف می‌کند؛ آن هم در کشور کره‌ی شمالی که پر از ابعاد ناشناخته است و می‌توان تاریخش را خواند و شگفت‌زده شد. در «روح گریان من»، کیم هیون هی از شرایط خانوادگی دورانِ کودکی‌اش و باقی خانواده‌ها می‌گوید. اینکه چطور از خانواده‌اش جدا شده است و حزب کمونیسم را تعلیم دیده است. چطور به سازمانِ جاسوسان حزب پیوسته است. از مأموریت جاسوسی‌اش در هواپیمای کره‌ی ‌جنوبی می‌گوید. دستگیری‌اش در آن مأموریت را توصیف می‌کند. این کتاب را انتشارات ققنوس در سال ۹۶ منتشر کرده است که در دسته‌ی کتاب‌های پرمخاطبِ سالِ ۹۷ هم تبدیل شده است و به یازده زبان زنده‌ی دنیا هم ترجمه شده است