معرفی رمان‌های کوتاه برای نوجوانان

بابا لنگ دراز یکی از محبوب‌ترین کتاب‌های جهان است. بارها و بارها مورد اقتباس قرار گرفته و هنوز هم تازگی‌اش را حفظ کرده است. از آن دست کتاب‌هایی که هر نوجوانی می‌تواند بخواند، همراه با جودی به دانشکده برود، دوست جدید پیدا کند، تجربه‌های جدید به دست بیاورد، نامه‌های طولانی و پر طول و تفصیل از زندگی‌اش بنویسد و عاشق شود! 

ماجرای دختر سربه‌هوا، شیطون و خلاقی که در یک نوانخانه زندگی می‌کند و باید مراقب نودوهفت‌تا بچه دیگر باشد، درست در یک روز عوض می‌شود. وقتی که یکی از اعضای هیئت امنای نوانخانه تصمیم می‌گیرد این دخترک شیطون را به دانشکده بفرستد تا او به یک نویسنده بزرگ تبدیل شود. نویسنده‌ای که دنیا با خواندن داستان‌هایش تکان بخورد! در عوض او باید هر روز نامه‌ای به این عضو هیئت امنا بنویسد تا خلاقیتش شکوفا شود. جودی باید در نامه‌هایش از درس‌هایش و وضعیت درسی‌اش بنویسد اما همه‌چیز می‌توان در نوشته‌های او پیدا کرد. از خریدن یک جفت جوراب ابریشمی گرفته تا جهان‌بینی او! 

شما سفر کردن را دوست دارید؟ سفر کردن برای شما بخشی از زندگی است یا فقط نقش تفریحی دارد؟ چطور مقصد را انتخاب می‌کنید؟ چطور مسیر را برنامه‌ریزی می‌کنید؟ قصه‌ دور دنیا در هشتاد روز، داستان یک سفر طولانی و پر از حادثه است. سفری که با یک شرط‌بندی شروع شد! آقای فاگ با دوستانش شرط می‌بندد که دور دنیا را در هشتاد روز طی کند! حالا او باید برای برنده شدن، سفری طولانی را شروع کند. سفری که هر لحظه‌اش یک ماجرای هیجان‌انگیز دارد.

ژول ورن کتاب دور دنیا در هشتاد روز را در سال 1873 منتشر کرد. او این داستان را ابتدا به صورت پاورقی در نشریات منتشر می‌کرد؛ همین موضوع نیز سبب شد تا عده‌ای از خوانندگان گمان کنند که واقعا آقای فاگی وجود دارد و چنین سفری، همین‌حالا در حال انجام است. هرچند ما امروز با سرعت بسیار بیشتری می‌توانیم دنیا را دور بزنیم، اما زمان نوشته شدن این کتاب، هشتاد روز برای یک سفر جهانی، زمانی اندک به شمار می‌آمد.

دوران نوجوانی دورانی برای تجربه کردن است. تجربه‌هایی که حتما می‌توانند در آینده‌ زندگی ما هم تاثیرگذار باشند. تجربه‌هایی که به دست آوردنشان، ارزشمند است و کمکمان می‌کند تا چهره‌ واقعی زندگی را ببینیم. تجربه‌هایی که تاثیرشان تا پایان عمر بر وجود ما باقی می‌ماند. شاید به همین دلیل هم مهم است که این دوران را چطور بگذرانیم.

مایلز هالتر نوجوان، زندگی آرامی دارد. بدون هیچ اتفاق و رخداد و ماجرای خاصی روزهایش را شب می‌کند. اما او تشنه به دست آوردن تجربه‌های جدید و ماجراجویی‌ است. اتفاقاتی که زندگی او را از آنچه که هست، متفاوت کند و هیجانی برایش بسازد! بنابراین به یک مدرسه‌ شبانه‌روزی می‌رود. آنجا با دختری به نام آلاسکا آشنا می‌شود. دختری جذاب، باهوش و با ذهنی پیچیده. آلاسکا به مایلز کمک می‌کند تا آن هیجانی را که در انتظارش است به دست بیاورد و مایلز هم کم‌کم به آلاسکا دل می‌بازد. اما حالا ماجراهایی که انتظارش را ندارند، دست از سرشان برنمی‌دارد.

کتاب‌های کلاسیک همیشه متن‌های خوبی برای خواندن به شمار می‌آیند. چرا که نماینده یک عصر و یک دوران هستند. کلاسیک‌ها، در تاریخ جاودانه شده‌اند و با وجود قدمتی که دارند، کهنه نمی‌شوند. نوشته‌های جک لندن، یکی از نمونه‌های خوب کتاب‌های کلاسیک است؛ آوای وحش داستانی است که با درهم آمیختن بخش مهمی از تاریخ و حیات‌وحش نوشته شده است و خواندنش، درست مانند یک ماجراجویی هیجان‌انگیز است.

داستان این کتاب، قصه‌ سگ – گرگی به نام باک است که در خانه قاضی میلر زندگی می‌کرد. او همیشه باوقار و محکم قدم برمی‌داشت و البته به خاطر این بود که در خانه قاضی زندگی خوب و اشرافی داشت. اما از آنجایی که در همیشه بر روی یک پاشنه نمی‌چرخد، باک مجبور شد خانه اشرافی و زندگی ثروتمندانه‌اش را کنار بگذارد و همراه با جویندگان طلا راهی کانادا می‌شود. حالا ذهن باک درگیر جنگ و جدالی طولانی شده است. او باید روزهای زندگی آسوده را فراموش کند و به طبیعتش، زندگی در قالب یک گرگ درنده برگردد.

احساسات در زندگی ما چه جایگاهی دارند؟ آیا می‌توانیم زندگی در دنیایی خالی از احساسات را تجربه کنیم؟ اگر حس‌هایی مانند خشم، غم، خوشحالی یا اضطراب وجود نداشت، درک ما از جهان چگونه می‌شد؟ ممکن است مثل همه آدم‌ها در اوج تجربه ناامیدی، اندوه یا درد، از وجود احساسات شاکی باشیم. اما چطور می‌توان سال‌ها زندگی کرد بدون اینکه مانند هر انسان دیگری، حس‌های مختلف را تجربه کرد؟ رمان بادام درباره همین موضوع است.

قهرمان کتاب بادام، نوجوانی به نام یون‌جه است که به یک بیماری نادر مبتلا است. بیماری الکسی تایمیا که نورون‌های بادامی شکل مغز را درگیر می‌کند و اجازه‌ی بروز و تجربه احساسات را از فرد می‌گیرد. یون‌جه همراه با مادر و مادربزرگش زندگی می‌کند. آن‌ها خانه‌ای در طبقه بالای مغازه کتابفروشی مادر دارند و مادر، با یادداشت‌های مختلف و رنگارنگ به فرزندش یادآوری می‌کند که چه زمانی باید لبخند بزند، چه زمانی باید تشکر کند، چه زمانی باید بخندد و …

ناتور دشت، رمانی که همواره در فهرست کتاب‌های پرفروش جهان قرار دارد، داستان ساده و سرراستی دارد؛ داستانی که از احساسات یک پسر نوجوان می‌گوید و این بیان احساسات به قدری دقیق و حقیقی است که هرکسی می‌تواند آن‌ها را درک کند و با قهرمان داستان، هولدن کالفیلد، همذات‌پنداری کند. هولدن که با تجربه‌های عجیب و گاه دشوار نوجوانی دست‌و‌پنجه نرم می‌کند و مدام با خودش فکر می‌کند، حرف می‌زند، نشخوار فکری می‌کند و …

هولدن از مدرسه اخراج شده است. مدیر نامه‌ای برای خانواده‌اش نوشته است و خبر اخراج فرزندشان را به آن‌ها داده اما هولدن تصمیم گرفته تا زمانی که آب‌ها کمی از آسیاب می‌افتد، به خانه برنگردد. او بدون اینکه جای خاصی برای رفتن داشته باشد، در خیابان‌ها گشت می‌زند و در دنیای افکارش غرق می‌شود.

بیماری و جنگیدن با آن‌ها همیشه سخت است. به خصوص اگر امید چندانی به درمان و معالجه وجود نداشته باشد. اما چطور می‌توان در روزهای سخت و پر از رنج بیماری، امید و روحیه را حفظ کرد؟ آیا عشق هم می‌تواند در این روزها پیدا شود و رنگی دیگر به رنج‌هایمان بزند؟ 

هیزل شانزده ساله به بیماری سرطان مبتلا شده است. او از اینکه در جمع‌های خودیاری نوجوانان بیمار حاضر شود، متنفر است. اما با این‌حال به اصرار مادرش در یکی از این جلسات حاضر می‌شود. آشنا شدن با آگوستوس، که در حال مبارزه با سرطان است، زندگی او را حسابی تغییر می‌دهد. حالا هیزل دوستی دارد که می‌تواند با او احساس راحتی کند. رابطه هیزل و آگوستوس به تدریج عمیق‌تر می‌شود و آگوستوس تمام تلاشش را می‌کند تا هیزل را به آرزویش، دیدن نویسنده محبوبش برساند.

شاید شما هم زخم خورده قضاوت‌های اشتباه بزرگ‌ترها باشید. رویابافی‌هایتان به اشتباه تعبیر شده باشد و دیگران به شما برچسب سربه‌هوا بدهند. خیالات کودکانه‌تان را درک نکنند و در عوض ازتان بخواهند که زودتر بزرگ شوید. به دنیایی پا بگذارید که در آن از رنگ، نور، بازی، سادگی و معصومیت کودکانه خبری نیست. دنیایی که در آن سنگ صبوری نداشته باشید و درختی نباشد که به حرفتان گوش کند و بدون قضاوت کنارتان باشد.

زه‌زه یا همان ژوزه کوچولو، از همان دست بچه‌های خیالبافی است که همیشه باید به این و آن توضیح دهد خیالبافی چیز بدی نیست و البته که کسی گوشش بدهکار نیست. تنها‌و‌تنها درخت پرتقال زه‌زه است که برای حرف‌ها و داستان‌ها و ماجراهای تمام نشدنی او گوش شنوایی است و کمکش می‌کند تا زندگی کردن کنار آدم‌هایی که او را درک نمی‌کنند، کمی راحت‌تر شود. 

رابطه شما با خیال‌پردازی چگونه است؟ آیا خیال‌پردازی را کار بچه‌ها، بیکارها و عاشق‌ها می‌دانید؟ جکسون از آن دست پسرهایی است که خیال‌پردازی را کار بچه‌ها می‌داند. اما چیزی که انتظارش را ندارد این است که همین خیالبافی درست در روزهای سخت زندگی می‌تواند به کمکش بیاید. می‌پرسید چطور؟ خب داستان از این قرار است:

درست از وقتی که پدر جکسون به بیماری ام‌اس مبتلا شد، مشکلات خانوادگی شدت گرفت. پدر نمی‌توانست سرکار برود و برای همین، خانواده‌ آن‌ها نمی‌توانستند از پس مخارج و اجاره خانه‌شان بر بیایند. آن‌ها تمام وسایلشان را فروختند و چند دست لباس باقیمانده را بار ماشین کردند تا یک زندگی جدید همیشه در جاده را تجربه کنند. همین موقع‌ها بود که سروکله دوست قدیمی جکسون، کرنشا، پیدا شد. 

احتمالا همه ما گاهی اوقات در زندگی‌مان آرزو کردیم کسان دیگری پدر و مادرمان بودند. گاهی موقع دعوا کردن این فکر به سرمان می‌آید و گاهی زمانی که پدر و مادرمان را با پدر و مادرهای دیگر مقایسه می‌کنیم. این حس هرچند گذرا، اما به فکر همه ما خطور کرده است؛ همانطور که گاهی دلمان خواسته خودمان فرد دیگری باشیم! حالا بیایید تصور کنیم که همه این چیزهایی که آرزویش را کردیم، واقعی باشد! تصمیم درست در چنین موقعیتی چیست؟

زمانی که کورالاین به همراه پدر و مادرش به خانه جدیدشان اسباب کشی می‌کند، چیزهای عجیب زیادی می‌بیند. از همسایه‌های عجیب و غریب گرفته تا سوراخ سمبه‌های خانه که هر روز باید کشفشان کند. اما عجیب‌تر از همه، پیدا کردن خانواده‌ای درست مانند خانواده خودش، آن طرف دیوارهاست. پدر و مادر او تمام وقتشان را به کار کردن می‌گذرانند و این بهترین زمان برای کورالاین است تا به خانواده جدیدش ملحق شود. اما عضو شدن در این خانواده جدید یک شرط دارد: مانند آن‌ها شدن. بستن چشم‌ها و گذاشتن دکمه به جای چشم. در عوض اینطوری پدر و مادری دارد که سرکار نمی‌روند و دوست دارند با او وقت بگذرانند…