کتاب‌هایی با حضور شخصیت‌ها و دوست‌های خیالی

اگر سراغ این کتاب آمده‌اید، یعنی دارید خاطرات ژاک پاپیه را می‌خوانید. ژاک پاپیه‌ تنها که همه از او متنفرند. توی مدرسه کسی تحویلش نمی‌گیرد. زمان بازی و یارکشی هیچکس او را انتخاب نمی‌کند. معلم‌ها آدم حسابش نمی‌کنند و حتی مادر و پدر هم فراموش می‌کنند سر میز برای او بشقاب بگذارند. تنها و تنها و تنها کسی که حواسش به ژاک پاپیه است، خواهر دوقلویش فلور است. خب با این وضعیت چیز عجیبی هم نیست که ژاک پاپیه مطمئن باشد همه از او متنفرند. ولی شاید هم این میان، دلیل دیگری وجود داشته باشد. به‌هرحال، ظاهرا دوست خیالی داشتن خیلی خوب است، اما انگار دوست خیالی بودن، آن‌هم در چنین وضعی، اصلا خوب نیست!

میشل کیوواس در کتاب اعترافات یک دوست خیالی، به خوبی از موضوعاتی مانند پذیرش خود، پیدا کردن جایگاه و هدف زندگی حرف می‌زند. این داستان این توانایی را دارد که لبخند را به لب‌هایتان بیاورد و البته کاری کند که حسابی فکر کنید.

شما طرفدار کدام دسته هستید؟ آدم‌هایی که به نظرشان خیال‌پردازی زیباترین و بهترین کار دنیا است و زمان زیادی را صرف آن می‌کنند؟ یا آدم‌هایی که خیال‌پردازی را بیهوده‌ترین کار دنیا می‌دانند و معتقدند منطقی بودن، از همه‌چیز بهتر است؟ جکسون جزء دسته‌ دوم است. به نظر جکسون همه‌چیز باید منطقی باشد و با عقل جور دربیاید. اما این اعتقاد، از زمانی که پدر بیمار شد و آن‌ها مجبور شدند برای زندگی به یک کاروان اسباب‌کشی کنند، کمی فرق کرد. همین موقع‌ها بود که سروکله کرنشا، دوست خیالی دوران کودکی جکسون، پیدا شد. حالا باید دید که آیا حضور کرنشا می‌نتواند کمکی به حال جکسون بکند، یا نه؟

کاترین اپل‌ گیت در کتاب پاستیل‌های بنفش، قدرت امیدواری و البته قدرت تخیل را به ما نشان می‌دهد. اینکه چطور می‌توان از بالا‌پایین‌های زندگی با چاشنی امیدواری و پرواز دادن بال‌های خیال، گذر کرد.

هیچ می‌دانید دوست‌های خیالی چطور راهشان را به زندگی ما باز می‌کنند؟ آن‌ها روی ابرها می‌نشینند، با باد این‌طرف و آن‌طرف می‌روند و منتظرند تا یک بچه از زمین، آرزو کند تا دوست خیالی داشته باشد. آن وقت است که از روی ابرها پایین می‌پرند و به سراغ آن بچه می‌روند. البته آن‌ها تا زمانی آنجا هستند که بچه، یک دوست واقعی پیدا کند. فرد هم یکی از همین دوستان خیالی است. او روی ابرها نشسته و منتظر است تا صدای آرزو کردن یک بچه را بشنود که صدای سم را می‌شنود. فرد و سم روزهای خیلی خوبی کنار یکدیگر دارند اما انگار سم کم‌کم دارد دوست جدیدی پیدا می‌کند.

اوئن کالفر در کتاب داستان یک دوست خیالی، نشان می‌دهد که کودکان چطور دنیای خیالاتشان را به زیبایی با دیگران شریک می‌شوند. هرکسی در روزهای تنهایی‌اش ممکن کاری کند، نقاشی کند، چیزی بنویسد یا اثری خلق کند، اما اثری که کودکان در تنهایی خلق می‌کنند، جذاب‌تر و زیبا‌تر است.

دری فانتاسماگوری خواهر و برادری دارد که از خودش بزرگ‌تر هستند. اما مشکل این است که آن‌ها هیچ‌وقت دری را به بازی‌هایشان راه نمی‌دهند. چون به نظرشان دری بچه است. همین هم می‌شود که دری می‌رود سراغ دوست‌های خیالی و البته هیولاهای خیالی‌اش و البته با کمک همدیگر، کارهای زیادی هم انجام می‌دهند. مهم‌تر از همه، دستگیر کردن دزد ترسناک نی‌نی کوچولوها! 

ابی هنلن در مجموعه‌ کتاب‌های دری فانتاسماگوری به کودکان کمک می‌کند تا روابط میان خود و خواهر و برادرهایشان را سروسامان بدهند. همچنین به آن‌ها کمک می‌کند تا در پیدا کردن دوست واقعی و ساختن رابطه‌های دوستانه‌ ارزشمند، موفق باشند. 

آیا دوستان خیالی می‌توانند به قهرمان تبدیل شوند؟ یک روز وقتی آماندا به خانه برمی‌گردد، یک پسر از توی کمدش بیرون می‌آید و آن‌ها با هم دوست می‌شوند. این پسر که راجر نام دارد، تبدیل به دوست خیالی آماندا می‌شود و کم‌کم می‌شود بهترین دوست او. آماندا و راجر باهم خیلی خوش می‌گذرانند و حسابی تفریح می‌کنند. کسی هم که راجر را نمی‌بیند. پس مشکلی نیست. البته تا وقتی مشکلی نیست که سروکله‌ی شکارچی موجودات خیالی پیدا نشود…

وقتی لیوی برای دیدن مادربزرگش به استرالیا سفر می‌کرد، اصلا فکرش را نمی‌کرد که قرار است با چه چیزی روبه‌رو شود. البته او پنج سال پیش هم به استرالیا سفر کرده بود اما از آن سفر چیزی به یاد نمی‌آورد. به‌هرحال، وقتی سراغ اتاق قدیمی می‌رود و در کمد را باز می‌کند، موجود سبز رنگی را می‌بیند که همه‌جای بدنش پر مرغ چسبیده است. آن موجود خودش را معرفی می‌کند: اسمش باب است و پنج سالی می‌شود که در کمد منتظر لیوی نشسته است تا او را همراه خودش ببرد. اما لیوی هیچ چیزی از این ماجراها به یاد نمی‌آورد. حالا چطور باید او را از خانه مادربزرگ خارج کند؟ خدا می‌داند!

وندی مس و ربکا استید با همکاری یکدیگر، کتاب جذابی به نام باب، دوست من را خلق کرده‌اند. کتابی که درباره‌ ارزش‌هایی مانند تعهد، دوستی، وفاداری حرف می‌زند و البته با داستان جذابش می‌تواند مخاطبانش را حسابی سرگرم کند.

برای کودکان در دنیای خیالاتشان هر اتفاقی ممکن است رخ بدهد. تماشا و دیدن خرگوشی که زیر لب با خودش می‌گوید «دیرم شده دیرم شده» طبیعی‌ترین اتفاق دنیا است و زمانی که خرگوش ساعت جیبی را از جلیقه‌اش درمی‌آورد، تازه ماجرا کمی عجیب غریب می‌شود. اما کسی چه می‌داند پشت دیوارهایی که درشان با کلیدهای طلایی باز می‌شود، چه ماجراهایی اتفاق می‌افتد؟ اگر قرار باشد آن‌جا چند دوست پیدا کنیم چه؟ بهتر نیست سرکی بکشیم و از ماجرا سردربیاوریم؟

لوئیس کارول داستان آلیس در سرزمین عجایب را در سال ۱۸۶۵ منتشر کرد. اما از آن روز تابه‌حال این کتاب جذاب بارها و بارها تجدید چاپ شده است. بارها مورد اقتباس‌های سینمایی، تئاتری و انیمشین قرار گرفته است و هنوز هم این دنیای جذاب که از موجودات خیالی پر شده است، رنگ و بو و تازگی‌اش را از دست نداده است. 

تیم برتون، یکی از مهم‌ترین اقتباس‌ها را از کتاب آلیس در سرزمین عجایب در سال ۲۰۱۰ کارگردانی کرد. هنرمندان مشهوری مانند جانی دپ، هلنا بونهام کارتر، آن هتوی در این فیلم ایفای نقش کردند. این فیلم در سال ۲۰۱۱ موفق به دریافت جایزه اسکار بهترین کارگردانی هنری و بهترین طراحی لباس شد.

شاید حضور دوستان خیالی در داستان‌ها کودک و نوجوان طبیعی باشد. اما در میان کتاب‌هایی که برای بزرگسالان نوشته می‌شود، کمتر می‌شود ردپایی از دوستان خیالی دید. پس کتابی را که حضور دوست خیالی در آن پررنگ باشد، نباید از دست داد.

شاید خیلی از ما باشگاه مشت‌زنی را با فیلم دیوید فینچر که در سال ۱۹۹۹ ساخته شد به یاد بیاوریم. بازی درخشان برد پیت، ادوراد نورتون و هلنا بونهم کارتر نیز در این درخشان بودن، تاثیرگذار بود. اما ماجرا از دل کتابی بیرون آمد که سه سال پیش یعنی ۱۹۹۶ منتشر شده بود. کتاب باشگاه مشت‌زنی نوشته‌ چاک پالانیک. 

کتاب باشگاه مشت‌زنی ماجرای مردی جوان است که مدتی است از یک مشکل رنج می‌برد: بی‌خوابی. او که برای حل مشکلاتش دست به دامن گروه‌های درمانی بیماران سرطانی شده است، در یک سفر کاری با تایلر داردن آشنا می‌شود. مرد جوانی که کارش ساختن صابون است و البته برگزار کردن باشگاه‌های مشت‌زنی در زیرزمین میخانه‌ها و بارها. دوستی آن‌ها آغاز می‌شود و راوی و تایلر دوستی صمیمانه‌ای را آغاز می‌کنند. آن‌ها هرشب به باشگاه می‌روند. آدم‌های زیادی عضو باشگاه مشت‌زنی می‌شوند و شعبه‌هایی از باشگاه در سراسر کشور افتتاح می‌شود. تعداد اعضای باشگاه آنقدر زیاد شده است که بتوان با حضور آن‌ها ارتشی ساخت و کارهایی انجام داد، اما ناگهان تایلر داردن غیب می‌شود… مشکل اصلی کجاست؟