معرفی کتاب زندگی‌نامه شهدا

این کتاب اثر بهناز ضرابی‌زاده است که انتشارات سوره مهر آن را منتشر و روانه‌‌ی بازار کرده است. 

ضرابی‌زاده نویسنده‌ای است که در حوزه‌ی دفاع مقدس کتاب‌های بسیاری دارد و نام‌آشناست. ساجی از زنی به نام «نسرین باقرزاده» می‌گوید. خواننده، از ابتدای زندگی این زن با او همراه می‌شود و به زمانی می‌رسد که جنگ همه چیز را دگرگون می‌کند. خانواده‌ی نسرین آواره می‌شوند و تعداد زیادی از اقوامش به شهادت می‌رسند. هیچ‌کس تصور نمی‌کرد روزی جنگ به خانه و کاشانه‌شان حمله کند و سایه‌ی سیاهش را بر سر اهالی شهر افکند. در این میان کم نبودند افرادی که مانند نسرین تصمیم گرفتند با دست خالی مقابل دشمن بایستند و تا جایی که توان داشتند ایستادگی کنند. 

این کتاب شرح زندگی شهید ابراهیم هادی است که «گروه فرهنگی شهید ابراهیم هادی» آن را به چاپ رسانده است. این کتاب پس از چاپ به محبوبیت بسیار بالایی رسید. تا سال 1397 به چاپ صد و سی‌و‌ششم نیز رسیده بود که تا آن زمان یک میلیون نسخه از آن به فروش رفته بود. این آمار برای کتابی تحت عنوان زندگی‌نامه و خاطرات یک شهید خیره‌کننده است. زندگی این شهید به روایت دوستان و هم‌رزمانش عجیب و خواندنی است. هادی یک معلم بود. معلمی که بسیاری از دانش‌آموزان و دوستانش درس‌های زیادی از او یاد گرفتند.

این کتاب روایت داستانی زندگی شهید مصطفی صدرزاده از زبان همسرش، سمیه ابراهیم ‌پور، است که به قلم راضیه تجار نوشته شده است. شهید صدرزاده، اهل جنوب بود و سمیه، شمال کشور. هر دو متولد سال 1365 بودند. سمیه متولد مرداد و اهل رشت، مصطفی متولد شهریور و اهل شوشتر. البته در یازده سالگی به همراه خانواده به مازندران نقل مکان کرد و پس از آن به استان تهران رفت. خانواده‌ی سمیه نیز به‌خاطر شغل پدر به تهران نقل مکان کردند. روزگار طوری به گردش درآمد که این دو در تهران با هم آشنا شدند و وصلت کردند. شهید صدرزاده فرمانده‌ی ایرانی گردان عمار از لشکر فاطمیون بود. او مدتی را در سوریه جنگید و سرانجام در راه هدفش به شهادت رسید. او در اول آبان سال 1394 در عملیات محرم و در روز تاسوعا به شهادت رسید. این کتاب شرح کاملی است از زندگی این شهید و ویژگی‌های برجسته‌ی اخلاقی او از زبان همسرش.

این کتاب توسط «گروه فرهنگی شهید ابراهیم هادی» تهیه شده و به چاپ رسیده است. عارفانه شرح زندگی شهید احمدعلی نیری است که قسمتی از آن را مادر شهید روایت کرده است. او از شاگردان استاد حق‌شناس بود و ایشان درباره‌ی وی گفتند: «بروید در این تهران بگردید و ببینید کسی مانند این احمد آقا پیدا می‌کنید.» او را پیش از شهادت خیلی‌ها نمی‌شناختند، نوجوانی بود که در مسجد حضور فعال داشت و مربی فرهنگی بود. نه فرمانده‌ی شناخته شده بود و نه فردی مسئول. شاید همین مسأله کار را برای آن‌ها که به دنبال جمع‌آوری خاطرات این شهید بودند سخت کرده بود، اما در اتفاقی جالب، دقیقاً پس از شروع نگارش کتاب، بعد از 27 سال از لابلای کیفی قدیمی دفتر یادداشت کوچکی از خود شهید پیدا شد. دفترچه‌ای ارزشمند که برای نگارش کتاب کمک بسیار بزرگی بود. شهید نیری تنها نوزده سال داشت که به شهادت رسید ولی گویا در همین مدت کوتاه به چنان درک و شناختی رسیده بود که استاد وی او را شخصی می‌دانست که مثل و مانندش کم پیدا می‌شود.

این کتاب نیز توسط «گروه فرهنگی شهید ابراهیم هادی» به چاپ رسیده است. پسرک فلافل فروش شرح زندگی و خاطراتی است از شهید هادی ذوالفقاری که در جنگ با تکفیری‌ها و در سامرا به شهادت رسید. کتاب، از بخش‌های مختلفی تشکیل شده است. در بخش‌هایی روایت‌هایی از دوستان و خانواده‌ی شهید می‌خوانیم. بخشی هم به وصیت‌نامه‌ی شهید ذوالفقاری اختصاص دارد که در انتهای کتاب و همراه با ضمائم آمده است که شامل عکس‌هایی از شهید نیز می‌شود. 

درباره‌ی این او گفته‌اند که علاقه‌ی عجیبی به شهید ابراهیم هادی داشت و عکسی از او را جلوی موتور و همچنین در اتاقش نصب کرده بود. 

بسیاری از ما نام شهید محمد ابراهیم همت را شنیده‌ایم. جوانی که چندین عملیات را همچون فتح المبین، بیت‌المقدس، رمضان و خیبر فرماندهی کرده بود. رحیم مخدومی، از نویسندگان فعال در حوزه‌ی دفاع مقدس، این‌بار به سراغ شهید همت رفته و در کتاب معلم فراری نگاهی به زندگی این شهید داشته است. 

مخدومی در کتاب معلم فراری از تولد تا زمان شهادت شهید همت را روایت می‌کند و در بخش‌هایی به سراغ بیان خاطراتی از هم‌رزمان، دوستان و خانواده‌ی شهید همت می‌رود. شهید ابراهیم همت در سال 1362 و در سن 28 سالگی در جزیره‌ی مجنون به شهادت رسید. زمانی که فرمانده‌ی لشکر 27 محمد رسوال‌ا… بود و همه او را حاج همت صدا می‌زدند. مدتی بود که بعد از سفر حج دیگر به نام حاج همت مشهور شده بود. 

این کتاب از سری کتاب‌های «تاریخ شفاهی جبهه مقاومت اسلامی» است که جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی آن را به چاپ رسانده است. کتاب «تو شهید نمی‌شوی» زندگینامه‌ی شهید محمودرضا بیضایی است، به قلم برادرش. شهیدی که در 29 دی ماه 1393 در سوریه، منطقه‎ی قاسمیه به شهادت رسید.

 احمدرضا بیضایی پس از مدتی تصمیم گرفت کتابی بنویسد از زندگی برادرش، فراز و فرودها، کودکی، نوجوانی، دانشگاه و تصمیم به رفتن؛ زمانی که با آغاز جنگ در سوریه عزم خود را جزم کرد و در سال 1390 عازم این منطقه شد. او پیش از آخرین سفر، به یکی از دوستانش گفته بود که این سفر بی‌بازگشت است و خود می‌دانست شهید می‌شود. شهید بیضایی در سال 1385 از دانشکده‌ی افسری فارغ‌التحصیل شده بود و عضو نیروهای قدس سپاه پاسداران بود. 

حمید داودآبادی در این کتاب از شهید مصطفی کاظم زاده نوشته است. او از زمان نوجوانی به خوبی شهید را می‌شناخت. برای هم مانند برادر بودند و رفاقتی بین‌شان شکل گرفته بود که تا آخر و هنگام شهادت پابرجا ماند. این کتاب از یک لحاظ با سایر کتاب‌های زندگی‌نامه و خاطرات شهدا متفاوت است. در بسیاری از آن‌ها نویسنده به سراغ هم‌رزمان می‌رود، اما در این کتاب، نویسنده، خود هم‌رزم شهید بود.

اولین‌بار حمید و مصطفی در چادر وحدت یکدیگر را دیدند. سال 1358 و در بحبوحه‌ی انقلاب، این دو با هم آشنا شدند. آمده بودند تا برای مقابله با گروهک‌های منافق کمک کنند. از آن‌جا به بعد آن‌ها در کنار هم بودند، در اوج مبارزات برای پیروزی انقلاب، پس از آن و با شروع جنگ، زمانی که با اصرار رضایت‌نامه‌ی اعزام به جنگ را از خانواده‌ها گرفتند، وقتی در جبهه‌ی جنگ بودند، و سرآخر وقتی به سومار اعزام شدند و مصطفی کاظم‌زاده به شهادت رسید.

تا به این‌جا هر چه گفتیم از خاطرات مردان شهید بود و دلاوری‌های آن‌ها. اما جنگ چهره‌ی دیگری هم دارد و به هیچ‌کس رحم نمی‌کند. در طول تاریخ جنگ‌های زیادی اتفاق افتاده است که در همه‌ی آن‌ها افرادی به شهادت رسیدند که هیچ‌گاه شاید حتی سلاحی را از نزدیک ندیده بودند. روزی بمبی از آسمان فرود آمد و زندگی‌شان برای همیشه تمام شد. این افراد نه نام و نشان خاصی در جنگ داشتند و نه جنگاور بودند. کلاه و لباس جنگی به تن‌شان بزرگ بود.