در روزگار آلودگی
نویسنده: پائولو جوردانو
مترجم: محیا بیات
انتشارات: نشر برج
«دستهات رو ۲۰ ثانیه نشستی که. به دستگیرۀ در دست نزن. با مترو اومدی، ماسک هم نزده بودی. من برات مهم نیستم اگه مریض شم؟»
زوجهای زیادی هستند که این روزها بیشتر از قبل با هم دعوا و مشاجره میکنند. خیلی وقتها هم موضوع دعوا در مورد این است که طرف دیگر آنطور که دیگری دلش میخواهد توصیههای ایمنی و بهداشتی را رعایت نمیکند. حالا اگر پیش از شروع بحران کرونا، مسائل زیربنایی حل نشدهای مانند نارضایتی، خشم یا مهارتهای ارتباطی ضعیف وجود داشته باشد، اوضاع رابطه عاشقانه میان زوجین بدتر هم میشود.
وجود عوامل استرسزای خارجی ـ مانند از دست دادن شغل، مشکلات اقتصادی و استرس کاری ـ شرایطی ایجاد میکند که پاسخگویی به نیازهای شریک عاطفیمان را دشوارتر میکند. زمانی که افراد تحت استرس قرار میگیرند احتمال آنکه ایرادگیر شوند یا با کوچکترین مشکل دعوا راه بیاندازند بیشتر میشود. در این اوضاع گوش دادن همدلانه به دیگری و نگاه کردن به داستان از زاویۀ دید او دشوارتر میشود. این مسئله باعث میشود در طول زمانی نه چندان طولانی رضایت از رابطه و شریک عاطفی کاهش پیدا کند. پاندمی COVID-19 نیز به عنوان عامل استرسزای خارجی ناگزیر بر همهی روابط اجتماعی ما از جمله رابطه عاشقانه میان ما و شریک عاطفیمان تأثیر میگذارد.
در مثال ابتدایی، دعوا بر سر دست زدن یا نزدن به دستگیرههای در، ظاهر ماجرا است و هیجان پنهان پشت این رفتار چیز دیگری نظیر احساس همیشگی دوست داشتنی نبودن، مهم نبودن، درک نشدن و مسائلی نظیر این است. همین هیجان است که روی نحوۀ بیان درست خواستههایمان تأثیر سوء میگذارد. البته محتوای درخواست، یعنی رعایت کردن توصیههای بهداشتی واقعبینانه است. موضوع این است که هیجاناتی حلوفصل نشده تحت این شرایط استرسزا سر باز میکنند و حرف منطقی ما را در لباسی از بی منطقی بیرون میآورند.
در این دورانی که خشونت خانگی و میل شمار زیادی از افراد به جدایی و طلاق بیشتر شده باید به این فکر کنیم که چطور میتوانیم در این شرایط استرسزا از رابطهمان مراقبت کنیم. برخی از این مشکلات پیش از این بحران نیز وجود داشته است و در حال حاضر با وارد شدن محرکی استرسزا مشکلات شدت پیدا کردهاند. اما ماجرا این است که روابطی که پیش از این نیز سالم بودهاند، اکنون تحت فشار این بحران قرار گرفتهاند. در ادامه برخی مسائلی را بررسی میکنیم که به استرس بیشتر در این دوران دامن میزنند، مواردی که میتوانید با یادآوری آنها به خودتان از تنش بیشتر در رابطهتان جلوگیری کنید.
یکی از مواردی که این فشار را بر روی زوجین بیشتر میکند دیدن عکسها یا مطالبی است که دوستان یا افراد مشهور در شبکههای اجتماعی به اشتراک میگذارند. برخی از افراد مشهور از خانههای مجلل خود فیلم میگذارند یا برخی اینفلوئنسرهای اینستاگرام تهیۀ ماسکهای صورت را آموزش میدهند؛ گویی هیچ اتفاق استرسزا و مهمی نیفتاده و زندگی سرشار از آرامش همیشگی خود است! ممکن است با دیدن این تصاویر با خودمان فکر کنیم که قرنطینه و کرونا مجالی برای نمایش زندگی لوکس یا آرامشبخشی است که ما از آن محروم ماندهایم؛ آن هم در حالی که صدای گریه یا جیغ بچه در کنار گوشمان قطع نمیشود و نمیتوانیم موضوعی جز کرونا برای حرف زدن با همسرمان پیدا کنیم.
عکسهایی با هشتگ چالش زوجین دست به دست میشود و نشان از خوشبختی زوجهای دیگر دارد و زوجهایی که در این میان نه تنها تعامل معمولشان بلکه زندگی عشقی و جنسیشان رو به زوال رفته است، با خود فکر میکنند: «شاید از اول هم من رو دوست نداشت و الان داره خودش رو نشون میده. چرا همه از این وقت اضافی کنار هم استفاده کردن که عاشقتر بشن ولی ما داریم از هم دور میشیم؟».
پیشنهاد میکنیم یادداشت «نکاتی که در رابطه جنسی باید بدانیم» را بخوانید.
به یاد داشته باشید که این تصاویر تنها بخشی از زندگی دیگران است و تمام ماجرا نیست. تا به حال کدام زوجی را دیدهاید که از گیس و گیسکشی خود عکسی در شبکههای اجتماعی منتشر کنند؟! خب شاید دور از انتظار نباشد زمانی که مدام با «خوشبختی گزینشی» دیگران مواجه شویم، انتظارمان از رابطۀ رؤیایی تحریف شود. ماهیت رابطۀ نزدیک با دردسر همراه است چرا که همگی ما به ذات انسان بودنمان ویژگیهایی داریم که از نزدیک خوشایند تجربه نمیشوند.
گذشته از این، زمانی که تصمیم به ازدواج گرفتیم قرار نبوده مدت زمانی اینقدر طولانی را «در حلق» یکدیگر زندگی کنیم! این نزدیکی بیش از اندازه، ما را با ویژگیهای ناخوشایند یکدیگر بیش از اندازه درگیر میکند و فراموش میکنیم که طرف مقابلمان ویژگیهای مثبتی نیز دارد که اگر کمی از هم دورتر بایستیم دلتنگ آنها خواهیم شد. دیدن تصاویر رؤیایی رابطۀ دیگران و مقایسۀ آن با وضعیت بد کنونی خود نیز به این فراموشی بیشتر دامن میزند.
شاید رابطه عاشقانه شما با شریک عاطفیتان دچار مشکل شده باشد اما لازم نیست این مشکلات را به وجود مشکلی اساسی در ماهیت رابطهتان نسبت دهید یا فکر کنید که دیگر یکدیگر را دوست ندارید و هیچ راهی جز جدایی مشکلات را تمام نمیکند. با توجه به شرایط پیش آمده خیلی دور از ذهن نیست که همۀ ما میزانی از استرس را تجربه کنیم. برای مثال باید گفت زمانی که بدن تحت استرس قرار میگیرد هورمونهای آدرنالین و پرولاکتین موجب خستگی و کاهش میل جنسی در بدن میشوند. بنابراین، اگر علیرغم با هم بودن طولانی شما در این دوران، رابطۀ جنسیتان کاهش پیدا کرده به معنی این نیست که عشق و علاقۀ شریک رابطهتان به شما کم شده است.
پیشنهاد میکنیم یادداشت «معرفی کتابهایی که به درمان استرس کمک میکنند» را بخوانید.
همچنین در نظر داشته باشید که کاهش علاقهمندی شما به شریکتان نیز امری کاملاً طبیعی است. بسیاری از افراد برای حفظ کارآمدی روزانهشان نیاز به حریم شخصی و تنهایی دارند. سلامت روان بسیاری از ما وابسته به حفظ روال معمول زندگی، علایق و سرگرمیهایمان است، مواردی که اکنون به آنها دسترسی نداریم. شما آدم بدی نیستید اگر از محدود شدن در فضایی کوچک کنار افراد دیگر خانواده احساس لذت نمیکنید! این واکنش انسانی طبیعی شما است.
شاید شما پیش از جریان کرونا نیز نیازی شدید به توجه گرفتن یا همصحبتی با شریک خود داشتید و او میتوانست این نیازهای شما را برآورده کند. و حالا که بنا به استرس زیاد او نیاز به تنهایی و زمانی برای مدیریت استرسهای خود دارد، ممکن است چنین برداشت کنید که رابطه عاشقانه شما سرد شده و او دیگر شما را دوست ندارد.
بر همین اساس ممکن است تلاش کنید که بیشتر و بیشتر به او نزدیک شوید یا بیشتر و بیشتر از او بخواهید که با شما حرف بزند و وقت بگذراند؛ یعنی دقیقاً همان چیزی را از او میخواهید که در حال حاضر در توانش نیست به شما بدهد و این موضوع ممکن است شریک شما را کلافه یا عصبانی کند؛ عصبانیتی که ممکن است به عنوان شاهدی برای دوستداشتنی نبودن خود یا سرد شدن رابطه در نظر بگیرید. و این چرخۀ معیوب با تلاش بیشتر شما برای نزدیک شدن ادامه پیدا میکند. اما موضوع صرفاً این است که او نیاز به تنهایی دارد و قرار نیست فکر کنید که او دیگر شما را دوست ندارد.
پیشنهاد میکنیم برای درک بهتر از مکانیزم عشق و داشتن رابطه عاشقانه بهتر، یادداشت «چرا عاشق میشویم؟ معرفی کتابهایی درباره عشق» را هم بخوانید.
موضوعی که در این دوران به شما کمک میکند، صحبت کردن در مورد احساسات و نیازهای خودتان است. طرف مقابلتان همانند شما قادر به خواندن ذهن شما نیست. اگر خواسته یا نیازی دارید لازم است که آن را از طریق صحبت کردن بیان کنید. دنیای نوزادی ما این ویژگی جادویی را به همراه داشت. ما به صرف گریه کردن میتوانستیم تمام خواستههای خود را مطرح کنیم و نیازهایمان نیز به شکلی جادویی برآورده میشد. گریه میکردیم و ناگهان سیر میشدیم، جای کثیفمان عوض میشد یا آغوشی امن ما را برای خوابیدن آماده میکرد. اما حالا که بزرگ شدهایم اوضاع فرق کرده است! لازم است که به جای گریه کردن یا عصبانی شدن، از طریق حرف زدن خواستههایمان را مطرح کنیم.
برای مثال، شاید شما با پیگیری زیاد اخبار مربوط به کرونا احساس آرامش و کنترل پیدا کنید ولی شریک شما بخواهد خود را تا حد امکان از اخبار دور نگاه دارد. این موضوع نشاندهندۀ تفاوت شما در انتخاب مکانیسم مقابلهای شما در برابر استرس است. عدم توجه به به این تفاوتها میتواند منجر به تعارض بین شما شود یا باعث شود این تفاوت را به دور بودن خودتان از هم یا عدم حمایت عاطفی شریکتان نسبت دهید. در حالی که موضوع صرفاً این است که شما روشهای مقابلهای متفاوتی دارید. اگر در مورد این جریان با هم حرف نزنید، به جای آنکه فکر کنید شما صرفاً با هم متفاوت هستید، این تفاوت را به دوستداشتنی نبودن خود یا نداشتن آغوشی ایمن برای آرام شدن نسبت میدهید، احساس تنهایی و ترس میکنید و از هم دور میشوید.
با یکدیگر در مورد روشهای مقابلهای استرس خود حرف بزنید و به راه حلی برسید که چطور میتوانید به این تفاوتهای خود احترام بگذارید. شاید تصمیم بگیرید که با هم اخبار را پیگیری کنید؛ اما نه بیشتر از ۱۵ دقیقه در روز. یا تصمیم بگیرید که اخبار را همراه یکی از دوستانتان پیگیری کنید، نه همراه شریکتان.
هیچ یک از ما قبلاً در دوران پاندمی زندگی نکردهایم و برای همین تجربۀ قبلی در مورد آن نداریم که به کمک ما بیاید. در مورد نگرانیهای خود حرف بزنید و فرض نکنید که شریکتان خودش میفهمد که چه چیزی شما را اذیت میکند. آنها نمیتوانند ذهنخوانی کنند. لازم است آنچه در ذهنتان میگذرد را به کلام درآورید.
در روزگار آلودگی
نویسنده: پائولو جوردانو
مترجم: محیا بیات
انتشارات: نشر برج
کتاب «در روزگار آلودگی» جستاری بلند از یک ریاضیدان ایتالیایی است درباره دوران شیوع کرونا در جهان. این کتاب به سرعت مننتشر شد و به سرعت هم به فارسی ترجمه شده. میتوانید آن را به رایگان در طاقچه بخوانید. با خواندن این کتاب کمی درباره پاندمی و شرایطی که در آن هستیم، اطلاعات به دست میاوریم. از طفی حس اینکه تنها نیستیم، میتواند به آرامش ما کمک کند.
راه دیگر برای بهبود رابطه عاشقانه میان زوجین در این دوران حفظ روابط اجتماعی است. ما انسانها نیازی اساسی به داشتن احساس تعلق داریم و تحت شرایط استرسزا، روابط اجتماعی به آرام شدن ما کمک میکند. اگرچه رابطه عاشقانه و زناشویی احتمالاً منبع اصلی حمایت برای بسیاری از افراد است اما در این شرایط بحرانی، ارتباط گستردهتر با دوستان و خانواده (از طریق تلفن، پیام یا تماس ویدیویی) به زوجین کمک میکند شرایط سخت را بهتر پشت سر بگذارند.
در نظر داشته باشید که داشتن زمانی برای تنهایی از مؤلفههای رابطۀ سالم به حساب میآید. اگر شریک شما به تنهایی احتیاج دارد و این موضوع شما را اذیت میکند کمی صبر کنید و فکر کنید چه احساساتی در شما برانگیخته شده است. فکر میکنید او را کلافه کردهاید؟ یا شاید به یاد زمانی میافتید که از مادرتان میخواستید با شما بازی کند اما او هیچگاه وقت نداشت یا از بازی با شما لذت نمیبرد؟
این موارد تنها مثالهایی احتمالی از دلیل ناراحتی شما است و در هرکس میتواند شکل متفواتی به خود بگیرد. هیجانات زیربنایی ما بر کنار آمدن یا نیامدن ما با رفتارهای شریکمان تأثیر میگذارد. اگر او نیاز به تنهایی دارد و کنار شما وقت نمیگذراند قرار نیست اینطور فکر کنید که شما او را کلافه کردهاید یا فکر کنید که او از زمان گذاشتن در کنار شما احساس لذت نمیکند. لازم است شما نیز کمی مهارت تنها بودن را تمرین کنید و انتظار نداشته باشید که شریک شما مانند نوزادی کوچک از شما مراقبت کند.
اگر شما نیز مانند بسیاری از زوجین مجبور شدهاید که فرزندان خردسال خود را به جای گذاشتن در مهد، کنار خود نگه دارید احتمالاً در مراقبت از آنها و همزمان حفظ کارآمدی کارتان دچار مشکل شدهاید. این وضعیت موقعیت جدیدی است که برای حل آن نیاز به برنامهریزی و راهحلی جدید دارید. میتوانید زمان کاری خودتان را با یکدیگر تنظیم کنید. مثلاً هر سه ساعت که یکی از شما از اتاق کاری خانه استفاده میکند دیگری مسئولیت مراقبت از بچهها را بر عهده بگیرد و به صورت شیفتی جای خود را عوض کنید.
ممکن است لازم باشد روزانه در مورد نحوۀ تقسیم وظایف تصمیم بگیرید. در برنامهریزی منعطف باشید. برنامهریزی کردن و اجرای آن، در این دوران ابهامی که کرونا به همراه آورده است، به شما احساسی از موفقیت و کنترل میدهد. در کنار این مسئله قدردانی را تمرین کنید. انتقاد از اینکه کدام بخش برنامه عملی نشده یا به درستی اجرا نشده کمک زیادی نمیکند. در عوض تشکر و قدردانی از کارهایی که شریکتان بر عهده گرفته و تمرکز بر بخشی که به درستی پیش رفته به نزدیکتر شدن شما کمک میکند.
هنر گمشده گوش دادن
نویسنده: مایکل پی. نیکولز
مترجم: اکرم کرمی
انتشارات: انتشارات صابرین
در نهایت زمانی را نیز برای بودن در کنار یکدیگر اختصاص دهید. میتوانید به پیادهروی بروید یا سریال مورد علاقهتان را تماشا کنید در حالی که بچهها در حضور شما بازی نشستی میکنند. یا زمانی که بچهها خوابیدند، زمانی را برای قرار عاشقانۀ دونفره خود اختصاص دهید. میتوانید به صورت آنلاین کنسرت مورد علاقهتان را تماشا کنید یا سری به موزههای آنلاین بزنید. از طرفی شاید برخی تفریحات شما متفاوت از هم باشد. میتوانید در یک اتاق و در حضور یکدیگر کارهای متفاوتی بکنید، یکی از شما پازل درست کند و دیگری کتاب بخواند. احترام به فضای خصوصی و زمان یکدیگر از مواردی است که در این بحران و به طور کلی به رابطهتان کمک میکند.
ازدواجها چرا موفق میشوند و چرا شکست میخورند
نویسنده: نَن سیلور
مترجم: ویدا لطفی
انتشارات: انتشارات صابرین
بحران کرونا چالشهای جدیدی با خود به همراه آورده است. روابط نزدیک و زناشویی نیز مانند هر موضوع دیگری تحت تأثیر این شرایط قرار گرفته است. میتوان از طریق مهارتهای حلمسئله یا تلاش برای گوش دادن همدلانه و بدون قضاوت، خواستهها و نیازهای شریک خود را درک کنید تا فشار این استرس بیرونی را کمتر کنید.
محکم در آغوشم بگیر
نویسنده: سو جانسن
مترجم: سمانه پرهیزکاری
انتشارات: انتشارات میلکان
کتاب محکم در آغوشم بگیر ؛ هفت گفتوگو برای یک عمر زندگی با عشق بر خلاف نامش که ممکن رمانی عاشقانه به نظر برسد، در تلاش است تا به تمام زوجها کمک کند، زندگی خود را بر پایه رابطهای عاشقانه و سالم بنا کنند.
این اثر نوشته دکتر سو جانسون است. او که مدتهاست مدیریت موسسه زوج و خانواده اتاوا را بر عهده گرفته است، در این کتاب مجموعهای از نتیجه سالها فعالیتش را نوشته است. فعالیتهایی که به افراد کمک میکند روابطشان را نجات دهند و زندگی خود را آنطور که دوست دارند، رقم بزنند.
دانلود کتاب از اپلیکیشن طاقچه