معرفی بهترین و پرفروش‌ترین کتاب‌های کافکا

داستان مسخ در سال ۱۹۱۵ منتشر شد، البته مدت‌زمانی طول کشید تا با نمادها و طنز گزنده و تاریکش در ادبیات آلمان جای خود را پیدا کند، اما مدتی بعد در جهان ادبیات ماندگار شد. مسخ داستانی مدرن و کوتاه است که اضطراب‌ها، زشتی‌ها و تاریکی‌های دنیای ما انسان‌ها را به‌خوبی به تصویر می‌کشد. 

گرگور سامسا پسر جوانی است که برای تامین معاش خانواده‌اش و به‌خاطر بدهی والدینش تن به کاری یکنواخت داده که از آن بیزار است. او نه‌تنها از کاری که می‌کند، بلکه از رئیسش و همچنین از یکسان بودن روزها، ساعت‌ها و لحظاتش هم بیزار است، اما نگرانی و دلسوزی‌اش نسبت به خانواده‌اش او را در این موقعیت نگه داشته. داستان از جایی شروع می‌شود که گرگور با حالتی ناخوش و کمی دیرتر از ساعت معمول از خواب بیدار می‌شود، دست‌هایش کوتاه‌تر شده و به‌جای صدای خودش صدای خش‌خش خفیفی از حنجره‌اش بیرون می‌آید. گرگور در دنیای واقعی خودش تبدیل به یک سوسک شده و حالا باید دنیا و آدم‌هایش را از زاویه‌ی دید یک سوسک ببیند و بشناسد. 

کافکا در همان خطوط اول داستان به مخاطب خود می‌فهماند که یوزف کا بی‌گناهی است که کارش به دادگاه ناعادلانه‌ای افتاده و به‌شکلی هنرمندانه یک داستان پرکشش، آکنده از نمادهای فلسفی و تا حدی کنایه‌آمیز را خلق می‌کند تا مخاطب را با ابعادی ترسناک و دالان‌هایی تاریک از زندگی و تنهایی انسان مواجه کند. 

گرچه فرانتس کافکا نوشتن رمان محاکمه را در سال‌های ۱۹۱۴ شروع کرد و در ۱۹۱۵ به پایان رساند، اما این داستان در همان زمان منتشر نشد و یک‌سال پس از مرگ کافکا – یعنی سال۱۹۲۵- به همت ماکس براد چاپ شد. این رمان در زمانی نوشته شد که کافکا با یک دختر خرده‌بورژوا به نام فلیسه نامزد شده بود. فرانتس این نامزدی را تا حد در بند کشیده‌شدن جانش تهدیدآمیز می‌دید و در نهایت هم به جدایی ختم شد.

پزشک دهکده یک مثال بارز و جذاب برای اصطلاح «کافکایی» است. به‌طور کلی اصطلاح کافکایی به آثاری اطلاق می‌شود که ایده‌‌ها، شخصیت‌ها یا وقایعی داشته باشند که داستان‌های فرانتس کافکا را یادآوری کنند. در آثار کافکایی، دنیایی که ما سراغ داریم جای خود را به جهانی نمادین، پیش‌بینی‌ناپذیر، متفاوت، عجیب‌و‌غریب، پیچیده، غیرعادی و حتی تهدید‌آمیز می‌دهد. در چنین دنیایی همان‌طور که آدمی مضطرب تبدیل به سوسکی فرهیخته می‌شود، کاملا منطقی است که در شبی زمستانی از خوکدانی یک مرد خوش‌چهره و سحرآمیز بیرون بیاید!

داستان پزشک دهکده از معدود آثار کافکاست که به‌شکل کامل و منسجم و زمانی که نویسنده‌اش سالم و سرحال بود در سال ۱۹۱۸ در یک مجموعه‌ی داستان کوتاه به همین نام منتشر شد. 

کافکا در دنیای واقعی هرگز پایش را در آمریکا نگذاشت و این رمان هم یک داستان براساس رویدادهای واقعی نیست! کافکا با نگاه طنزآمیزش در این داستان ماجرای پسر نوجوانی به نام کارل را تعریف می‌کند که رسوایی خجالت‌آوری را به بار می‌آورد و والدینش او را برای تحصیل به سرزمین‌ فرصت‌ها یعنی آمریکا می‌فرستند. این درحالی است که کارل در آمریکا وارد ماجراهایی پیچ‌در‌پیچ و دیوانه‌وار می‌شود! 

نگاه تازه و ماجراجویی خیال‌بافانه‌ی کافکا باعث شد که داستان آمریکا در رسانه‌های آمریکایی و انگلیسی یکی از بامزه‌ترین و جسورانه‌ترین داستان‌های فلسفی شمرده شود و البته هجویه‌ای بر سرزمین فرصت‌ها لقب بگیرد. نباید ناگفته بماند که طنز و ظرافت کافکا در این داستان شبیه به داستان‌های فکاهی نیست که فقط یک‌بار خوانده شود. به‌علاوه تنهایی انسان همچنان یکی از پررنگ‌ترین تم‌های این داستان است. 

یکی از جالب‌ترین و پرمعناترین آثار کافکا داستان کوتاه گزارشی برای یک آکادمی است. شخصیت اصلی این داستان مردی است که سابقا یک میمون بوده و با استفاده از علم، تبدیل به انسان شده! او به زبانی کاملا آکادمیک صحبت می‌کند و داستان زندگی‌ میمونی‌اش، ماجرای تغییر کردنش و جریان مهاجرتش به اروپا را برای یک هیئت علمی تعریف می‌کند. 

گزارشی برای یک آکادمی درست مثل دیگر آثار کافکا یک معنای کلی را دربرنمی‌گیرد و پر از نمادهای ظریف و پیچیده است که در تار‌و‌پود داستان‌ بافته شده‌. مخاطب این بار مسیر کابوس‌وار داستان ستایش‌شده‌ و مسحورکننده‌ی مسخ را معکوس طی می‌کند و از جاده‌ای پیچ‌خورده و مهیب از زندگی حیوانی به زندگی انسانی می‌رسد.

دورا دایمانت که در مکتوب شدن آخرین آثار کافکا نقش پررنگی دارد در مورد داستان‌های او این‌طور می‌گوید «در جهان کافکا آگاهی کهنی وجود دارد و البته هراس‌هایی کهن. مغزش جزئیاتی را می‌شناخت بسیار ظریف‌تر از آنچه که مغز مدرن قادر به درکشان باشد.»

نامه به پدر یک رمان یا یک مجموعه داستان نیست که با نماد معنا بسازد و از هر چیز معمولی چیزی جادویی خلق کند. این بار نامه‌هایی صادقانه از پسرکی حساس و لطیف است به پدری که زمین تا آسمان با او تفاوت دارد. فرانتس کافکا در این نامه‌ها از صدمات و زخم‌هایش از نقش تربیتی پدرش پرده برمی‌دارد. او سعی می‌کند ارتباط عاطفی‌ای را که هرگز نتوانسته با پدر تندخو و ملامت‌گرش داشته باشد، در نامه‌هایش خلق کند. نامه به پدر بیشتر از دو دهه پس از مرگ کافکا منتشر شد. در این زمان نه‌تنها والدینش، بلکه خواهرانش هم در اردوگاه نازی‌ها از بین رفته بودند.